W dzisiejszym świecie Łagiewniki (gmina w województwie łódzkim) to temat, który nabrał dużego znaczenia w różnych obszarach. Od poziomu osobistego po profesjonalny, Łagiewniki (gmina w województwie łódzkim) wywołał szerokie zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Jego wpływ można zaobserwować w różnych sektorach, od polityki po technologię, poprzez edukację i kulturę. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Łagiewniki (gmina w województwie łódzkim), analizując jego wpływ na życie codzienne i jego projekcję w przyszłości. Dodatkowo zajmiemy się możliwymi konsekwencjami, jakie Łagiewniki (gmina w województwie łódzkim) może mieć dla społeczeństwa, a także możliwościami i wyzwaniami, jakie stwarza.
gmina wiejska | |||
1867–1946[a] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1919–39: łódzkie (II RP) | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1924[1]) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
|
Łagiewniki – dawna gmina wiejska istniejąca do 1946 roku w woj. łódzkim. Siedzibą władz gminy były Łagiewniki (obecnie część dzielnicy Bałuty w Łodzi)[2].
Za Królestwa Polskiego gmina Łagiewniki należała do powiatu łodzińskigo (łódzkiego) w guberni piotrkowskiej[3][4].
W okresie międzywojennym gmina Łagiewniki należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. Obejmowała miejscowości: Chełmy (kolonia), Krogulec (osada), Krzywie (folwark i wieś), Łagiewniki (folwark), Łagiewniki (klasztor), Łagiewniki A (folwark) Łagiewniki Małe (wieś), Łagiewniki Nowe (wieś), Łagiewniki Poklasztorne (wieś), Łagiewniki Stare (wieś), Modrzew (wieś), Rudunki (folwark i (wieś), Skotniki (kolonia, wieś i osada młynarska) i Zegrzanki (wieś i osada fabryczna)[5].
1 września 1933 gminę Łagiewniki podzielono na 10 gromad (sołectw)[6].
Po wybuchu II wojny światowej, gminę włączono do III Rzeszy. 1 stycznia 1940 Łodzi (odtąd Litzmannstadt) nadano uprawnienia miasta wydzielonego. Tego samego dnia Niemcy wcielili w granice miasta rozległe tereny przyległe, o powierzchni kilkakrotnie większej od dotychczasowej Łodzi (m.in. miasto Ruda Pabianicka, Brus, Radogoszcz, Łagiewniki, Nowosolną, Wiskitno, Chojny i inne)[7].
Po zajęciu Łodzi przez wojska sowieckie 19 stycznia 1945, rządy w Łodzi przejęła polska administracja. Ponieważ nowe władze państwowe nie uznały zmian administracyjnych wprowadzonych przez okupanta niemieckiego[8], przywrócono granice miasta z sierpnia 1939. Doprowadziło to do paradoksalnej sytuacji, kiedy to miejscowości włączone przez Niemców w granice Łodzi odzyskały swój samodzielny byt[9], a co z kolei uniemożliwiało szybkie porządkowanie spraw miasta po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej[7].
Ponieważ już wcześniej, 10 września 1944, Łódź zaliczono do województw miejskich[10] wywarło to niewątpliwie duży wpływ na decyzję rządu o powrocie do miasta większości obszarów włączonych do Łodzi w 1940 podczas okupacji niemieckiej[7]. I tak już po ponad roku, 13 lutego 1946, powrócono do zmian niemieckich, w związku z czym gmina Łagiewniki została ponownie zniesiona[11]: