W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Śmierć dyskotece!, badając jego wiele aspektów i zagłębiając się w jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu, Śmierć dyskotece! odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na ludzi w każdym wieku, kulturach i warstwach społecznych. Idąc tym tropem, przeanalizujemy ewolucję Śmierć dyskotece! na przestrzeni czasu, a także jego znaczenie w różnych obszarach, od polityki i ekonomii po naukę i kulturę popularną. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującą podróż przez historię i teraźniejszość Śmierć dyskotece!, odkrywając jego znaczenie i wpływ na współczesny świat.
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Lombard | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
21 czerwca – 16 lipca | |||
Gatunek | ||||
Długość | ||||
Wydawnictwo |
Polskie Nagrania „Muza”* | |||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
|
Śmierć dyskotece! – pierwsza płyta poznańskiej grupy Lombard z 1983 roku, wydana nakładem Polskich Nagrań[2].
W lipcu 1981 zespół wszedł do studia i nagrał trzy utwory. W tym samym miesiącu Lombard zadebiutował w radiu, gdy w Lecie z radiem wyemitowany został utwór „Bez zysków, bez strat” śpiewany przez Wandę Kwietniewską. Piosenka nie trafiła jednak na pierwszy LP, a dopiero na jego reedycję. Potem do sukcesu Lombardu przyczyniły się takie piosenki jak tytułowa „Śmierć dyskotece!”, „Droga pani z TV”, „O jeden dreszcz”, „Taniec pingwina na szkle”, „Diamentowa kula” czy „Przeżyj to sam”. Ta ostatnia nie trafiła na płytę, gdyż jeszcze przed premierą Śmierci..., Program III Polskiego Radia dostał zakaz jej emisji. Hitami stały się też takie kompozycje jak „Dworzec pełen snów” i „Wielki grzech”, ale i dla nich na longplayu nie było miejsca.
Mimo tego, iż album jest pierwszym w dyskografii zespołu, do sprzedaży trafił jako drugi w czerwcu 1983, na kilka tygodni po premierze albumu Live[3]. Płyta osiągnęła liczbę 400 tys. sprzedanych egzemplarzy[3]. W tym czasie złotą płytę przyznawano za 150 tysięcy sprzedanych egzemplarzy, obecnie (dla albumu wydanego po 1 lipca 2005[4]) ta liczba jest dziesięciokrotnie mniejsza.
Śmierć dyskotece! doczekała się dwóch reedycji. Pierwszej w 1999 roku na DG CD wydanej przez Koch International[5], drugiej w 2014 na winylu, wydanej podobnie jak w 1983 przez Polskie Nagrania[6][7].
W „Magazynie Perkusista” (7-8/2018) album znalazł się na 99. miejscu w rankingu „100 polskich płyt najważniejszych dla perkusistów”[8].
źródło:[9].
źródło:[5].
źródło:[9].