Żubrohława
W dzisiejszym świecie Żubrohława stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy jest to koncepcja, wybitna postać, wydarzenie historyczne czy aktualny temat, Żubrohława zdołał przyciągnąć uwagę i wywołać debatę w wielu sferach społeczeństwa. Jego wpływ był obecny w różnych obszarach, od polityki i ekonomii, po kulturę i rozrywkę. Ponieważ Żubrohława w dalszym ciągu zajmuje wysokie miejsce w światowej agendzie, niezwykle ważne jest głębsze zagłębienie się w jego kontekst, implikacje i znaczenie we współczesnym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Żubrohława i jego różne implikacje, oferując wszechstronną i obiektywną wizję tego tematu, który ma dziś ogromne znaczenie.
 Kościół w Żubrohławie | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Region |
Biała Orawa | ||
| Starosta |
Pavol Bugeľ[1] | ||
| Powierzchnia |
15,26[2] km² | ||
| Wysokość |
630[3] m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Nr kierunkowy |
+421 43[3] | ||
| Kod pocztowy |
029 43[3] | ||
| Tablice rejestracyjne |
NO | ||
Położenie na mapie kraju żylińskiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
 49°27′N 19°31′E/49,450000 19,516667
| |||
| Strona internetowa | |||
Żubrohława[6] (słow. Zubrohlava, węg. w latach 1889–1920 Bölényfő) – wieś (obec) w północnej Słowacji, w powiecie Namiestów, w kraju żylińskim.
Położenie
Leży w północnej części Kotliny Orawskiej, w dolinie Polhoranki; zabudowania koncentrują się 2-3 km powyżej jej ujścia do Jeziora Orawskiego. Przez wieś biegnie droga krajowa nr 78, łącząca zamki Orawskie z dawnym przejściem granicznym z Polską na przełęczy Glinne[7].
Historia
Po raz pierwszy w dokumentach historycznych miejscowość pojawia się w 1550 roku – zaznaczono ją na mapie Górnych Węgier w raporcie o złożach soli pod Babią Górą[8]. Kolejne pisemne wzmianki pochodzą z 1567 i 1588 roku[8]. Została założona na fali kolonizacji wołoskiej, na tzw. prawie wołoskim. Rządzili nią dziedziczni sołtysi. Należała do dużego wówczas feudalnego „państwa” z siedzibą na Zamku Orawskim[9].
W XVII w., podobnie jak wiele innych wsi orawskich, pustoszała kilkakrotnie w czasie powstań kuruców. W 1696 r. zniszczył ją pożar. Nieurodzaje, których przyczyną były wyjątkowo zimne lata (słow. zamrznuté roky) od ok. 1716 r., przyniosły klęskę głodu, po której wielu mieszkańców opuściło wieś[9].
We wsi rozwinęło się płóciennictwo – zachował się murowany, klasycystyczny dom dawnych płócienników z przełomu XVIII i XIX w. Na początku XX w. we wsi powstała cegielnia[10].
Przypisy
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. . (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: 15,26S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. . (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. . Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. . Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 267. . .
- ↑ Mapa turystyczna. .
- ↑ a b História obce Zubrohlava. Strona oficjalna wsi . . . (słow.).
- ↑ a b Ján Hencovský i zesp.: Orava. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1990, s. 239, seria: Turistický sprievodca ČSFR č. 29. ISBN 80-7096-090-6.
- ↑ Vlado Madzihradský: Orava. Turistický sprievodca. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1982, s. 160.
Linki zewnętrzne
- Żubrohława, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 837.
| Miasta |
|
|---|---|
| Wsie |
|
