Życzenie śmierci (film 1974)

W dzisiejszym świecie Życzenie śmierci (film 1974) reprezentuje temat rosnącego zainteresowania we wszystkich obszarach społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i coraz bardziej oczywistą globalizacją, Życzenie śmierci (film 1974) stał się istotnym tematem, który dotyka ludzi w każdym wieku, płci i narodowości. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i kulturę, Życzenie śmierci (film 1974) okazał się kwestią wieloaspektową, która zasługuje na głębszą uwagę i analizę. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Życzenie śmierci (film 1974) i omówimy jego znaczenie we współczesnym świecie.

Życzenie śmierci
Death Wish
Ilustracja
Gatunek

dramat sensacyjny

Rok produkcji

1974

Data premiery

24 lipca 1974

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Michael Winner

Scenariusz

Wendell Mayes na podstawie powieści Briana Garfielda

Główne role

Charles Bronson
Hope Lange
Vincent Gardenia
Steven Keats

Muzyka

Herbie Hancock

Zdjęcia

Arthur J. Ornitz

Scenografia

Robert Gundlach

Kostiumy

Joseph G. Aulisi

Montaż

Bernard Gribble

Produkcja

Dino De Laurentiis
Bobby Roberts
Hal Landers

Wytwórnia

Paramount Pictures

Kontynuacja

Życzenie śmierci 2 (1982)

Hope Lange w scenie z filmu

Życzenie śmierci lub Żądza śmierci[1] (ang. Death Wish) – amerykański dramat sensacyjny z 1974 wyreżyserowany przez Michaela Winnera na podstawie powieści Briana Garfielda. Główną rolę, samotnego mściciela Paula Kerseya, zagrał Charles Bronson. Film doczekał się czterech kontynuacji.

Obsada

Fabuła

Paul Kersey (Charles Bronson) jest dobrze sytuowanym architektem. Pewnego dnia jego żona i córka padają ofiarą brutalnego napadu na ich nowojorskie mieszkanie, po którym żona Kerseya umiera, a córka popada w chorobę psychiczną. Policja nie ukrywa, że schwytanie sprawców jest prawie niemożliwe. Zrozpaczony Kersey postanawia sam szukać sprawiedliwości i wypowiada wojnę miejskim przestępcom. Uzbrojony w rewolwer przemierza nocami ulice Nowego Jorku, likwidując każdego przestępcę, który stanie mu na drodze. Choć „Mściciel”, bo tak go określiła prasa, szybko staje się bohaterem mediów, a przestępczość w mieście spada o 50%, jego działanie nie podoba się lokalnej policji.

Pozostałe filmy z serii

Przypisy

  1. Galimatias. „Film”. 7/1991. s. 15. 

Linki zewnętrzne