14 Dywizjon Artylerii Samobieżnej
W dzisiejszym świecie 14 Dywizjon Artylerii Samobieżnej stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum osób. Niezależnie od tego, czy z naukowego, społecznego, kulturalnego czy historycznego punktu widzenia, 14 Dywizjon Artylerii Samobieżnej znacząco wpłynął na sposób, w jaki ludzie postrzegają i rozumieją otaczający ich świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary 14 Dywizjon Artylerii Samobieżnej, odnosząc się zarówno do jego pozytywnych aspektów, jak i wyzwań, aby lepiej zrozumieć jego zasięg i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
 Oznaka rozpoznawcza dywizjonu | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1993 |
| Patron |
gen. bryg. Wacław Wieczorkiewicz |
| Tradycje | |
| Święto |
25 czerwca |
| Nadanie sztandaru |
15 sierpnia 1997 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk dypl. Jan Pacuła |
| Obecny |
ppłk Wojciech Drapała |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Strona internetowa | |
14 Dywizjon Artylerii Samobieżnej im. gen. bryg. Wacława Wieczorkiewicza (14 das) – pododdział artylerii samobieżnej Sił Zbrojnych RP.
Dywizjon stacjonuje w garnizonie Jarosław, w koszarach przy ulicy 3 Maja 80.
Pododdział był jednostką organizacyjną 14 Brygady Pancernej Ziemi Przemyskiej, a obecnie wchodzi w skład 21 Brygady Strzelców Podhalańskich.
Tradycje
Z dniem 25 czerwca 2002 14 das przejął sztandar i dziedzictwo tradycji 14 Jarosławskiego Dywizjonu Artylerii Przeciwpancernej[1]
Z dniem 19 września 2009 jednostka otrzymała imię patrona gen. bryg. Wacława Wieczorkiewicza i przyjęła dziedzictwo tradycji:
- 39 pułku Piechoty Strzelców Lwowskich (1919–1939);
- 21 pułku artylerii lekkiej (1920–1939);
- 22 pułku artylerii lekkiej (1919–1939);
- 24 pułku artylerii lekkiej (1921–1939);
- 40 pułku artylerii lekkiej (1944–1988);
- 21 dywizjonu artylerii mieszanej (1993–2000);
- 14 dywizjonu artylerii rakietowej (1993–2006);
- 14 dywizjonu artylerii przeciwpancernej (1993–2001)[2]
Decyzją Nr 132/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 kwietnia 2011 wprowadzono odznakę pamiątkową, oznakę rozpoznawczą oraz proporczyk na beret 14 dywizjonu artylerii samobieżnej[3].
Decyzją Nr 9/MON z dnia 12 stycznia 2017 zostało ustanowione Święto dywizjonu[4].
Dowódcy dywizjonu
- ppłk dypl. Jan Pacuła (21 września 1993 – 31 sierpnia 1996)
- mjr dypl. Wiesław Sanowski (1 września 1996 – 1998)
- cz. p.o. mjr Andrzej Kochmański (1998)
- kpt. dypl. Krzysztof Błażowski (1998 – 5 września 2001)
- ppłk dypl. Kazimierz Piotrowicz (6 września 2001 – 6 lipca 2006)
- cz. p.o. mjr mgr Kazimierz Powęska (2006)
- ppłk dypl. Robert Matysek (2006 – 5 czerwca 2012)
- ppłk mgr Ryszard Sugalski (5 czerwca 2012 – 2015)
- ppłk mgr inż. Dariusz Słota (2015 – 2018)
- ppłk Janusz Niedźwiedź (2018 – 2020)
- ppłk Wojciech Drapała (2020 – obecnie )
Struktura
- dowództwo
- bateria dowodzenia
- 1. bateria artylerii samobieżnej
- 2. bateria artylerii samobieżnej
- 3. bateria artylerii samobieżnej
- kompania logistyczna
Na uzbrojeniu dywizjonu znajdują się 122 mm samobieżne haubice 2S1 "Goździk".
28 grudnia 2021 dywizjon otrzymał pierwszą baterię ośmiu armatohaubic Krab kalibru 155 mm[5].
23 lutego 2023 dywizjon otrzymał dwanaście armatohaubic K9A1 Thunder kalibru 155 mm[6]
Przypisy
- ↑ Decyzja Nr 138/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 czerwca 2002. . (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 275/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 sierpnia 2009. . (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 132/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 kwietnia 2011. . (pol.).
- ↑ Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej. . (pol.).
- ↑ KE, Kraby w Jarosławiu , Polska Zbrojna, 28 grudnia 2021 .
- ↑ 18 Dywizja Zmechanizowana @Zelazna_Dywizja 12 haubic samobieżnych #K9 Thunder trafiło dziś do służby w Żelaznej Dywizji. Armatohaubice trafiły do 14. Dywizjonu Artylerii Samobieżnej z .. , Twitter (pol.).
