1 Batalion Chemiczny

1 samodzielny batalion chemiczny – samodzielny pododdział wojsk chemicznych ludowego Wojska Polskiego.

Przeznaczony do ochrony wojsk przed atakiem chemicznym przeciwnika. Posiadał środki do odkażania. W działaniach bojowych stawiał zasłony dymne.

Sformowany według etatu 011/39^[1], we wsi Surowatka w rejonie Sum na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej nr 05 z 7 maja 1944 jako jednostka 1 Armii Wojska Polskiego. 23 maja 1944 ukazał się pierwszy rozkaz batalionowy podpisany przez mjr. Niedzimowskiego. Miesiąc trwała organizacja i szkolenie batalionu. W tym czasie stan osobowy batalionu wynosił do 60% etatu. Posiadał też poważne braki w środkach transportowych. Na stanie znajdowały się 3 samochody na 75 przewidzianych w etacie. Batalion nie był jeszcze zdolny do maskowania dymem działań wojsk lub obiektów na większą skalę^[2]. Na wyposażeniu znajdowały się jedynie świece i ręczne granaty dymne.

2 lipca 1944 batalion wyjechał transportem kolejowym do Kiewerc^[2]. Tu rozpoczęto zasadnicze szkolenie bojowe żołnierzy. Trwało do 14 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze batalionu złożyli we wsi Groszczówka 26 października 1944.

Rozformowany wraz z 1 Armią WP.

Dowódcy batalionu^[3]

• mjr Aleksander Niedzimowski
• kpt. Jerzy Paszkiewicz
• kpt. Jakub Czerniakow

Dowództwo i sztab

• pluton dowodzenia i zwiadu
• 2 x kompanie odkażania terenu (zadymiania)
• kompania sanitarno-odkażajaca

pluton remontowo-transportowy

• laboratorium chemiczne AL-2
• sekcja sanitarna

Ogółem przewidywano 248 stanowisk etatowych, w tym 33 oficerskich, 72 podoficerskich, 143 szeregowców^[2].

• Zbigniew Jaśtak: Szlakiem wojsk chemicznych 1943-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. 4: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.