W dzisiejszym świecie 31 Dywizja Piechoty (Cesarstwo Niemieckie) stał się tematem interesującym wielu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, czy po prostu popularność wśród różnych grup, 31 Dywizja Piechoty (Cesarstwo Niemieckie) przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów 31 Dywizja Piechoty (Cesarstwo Niemieckie) i omówimy jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od jego początków po ewolucję w czasie, w tym jego wpływ na różne obszary życia codziennego, zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam w pełni zrozumieć znaczenie 31 Dywizja Piechoty (Cesarstwo Niemieckie) dzisiaj.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1871 |
Rozformowanie |
1919 |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
31 Dywizja Piechoty (niem. 31. Division) – związek taktyczny Armii Cesarstwa Niemieckiego.
W sierpniu 1914 rozwinięto w Niemczech do etatów wojennych istniejące w okresie pokoju związki operacyjne (armie[a]) i związki taktyczne. W składzie XXI Korpusu Armijnego została rozwinięta między innymi 31 Dywizja Piechoty[2].
Około 17-tysięczną dywizję tworzył sztab dywizji, oddziały dywizyjne czyli pułk kawalerii, kompania transportowa, dwie kompanie saperów, dwie kompanie medyczne. W swojej strukturze posiadała też dwie dwupułkowe brygady piechoty oraz dwupułkową brygadę artylerii polowej[3].
W marcu 1915 w armii niemieckiej zaczęto wprowadzać nowe etaty „dywizji piechoty wz. 1915”[4]. Od czerwca 1917 wszystkie dywizje przeorganizowano według nowego wzoru. Dywizja wz. 1915 liczyła około 13000 żołnierzy, a w jej skład wchodził sztab dywizji, oddziały dywizyjne: szwadron kawalerii, batalion saperów, pododdział łączności, ośrodek szkolenia rekrutów, kompania medyczna, dwa lazarety polowe, lazaret weterynaryjny, zmotoryzowana kolumna transportowa oraz oddział zaopatrzeniowy. Piechotę stanowiła trzypułkowa brygada (dowództwo piechoty). Ogniowe wsparcie zapewniał pułk artylerii polowej i dywizyjny batalion karabinów maszynowych[5].
W I wojnie światowej dywizja walczyła na froncie zachodnim[6].
Skład od 2 VIII 1914 do 20 IX 1915[2][7]: