40 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
W dzisiejszym świecie 40 Pułk Piechoty (austro-węgierski) to kwestia, która zyskała duże znaczenie w społeczeństwie. Od lat jest przedmiotem debaty i dyskusji zarówno wśród ekspertów, jak i zwykłych ludzi. Jego wpływ rozciągnął się na wiele aspektów życia codziennego, wpływając na wszystko, od ekonomii po politykę, kulturę i technologię. Jest to temat budzący sprzeczne pasje i opinie, cieszący się dużym zainteresowaniem opinii publicznej. W tym artykule dokładnie zbadamy 40 Pułk Piechoty (austro-węgierski) i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1733 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
_in_Parade.png)
.jpg)
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 40 (niem. Galizisches Infanterieregiment Nr. 40, IR. 40) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Pułk został utworzony w 1733 roku. Jego żołnierze rekrutowali się w Rzeszowie od 1830, zaś w latach 1857–1860 nastąpił krótki okres, w którym Rzeszów jako miejsce poboru zamieniono na Jasło.
W całej historii swoich dziejów (również wtedy, gdy szeregi pułku uzupełniano w Rzeszowie) pułk stacjonował w miejscach rozrzuconych po całej monarchii. Pododdziały szkolno-zapasowe przebywały stale nad Wisłokiem, lecz garnizon rzeszowski gościł główne siły pułku jedynie przejściowo (m.in. w latach 1881–1884 i 1888–1894).
W latach 1869–1870 pułk stacjonował w Ołomuńcu (niem. Olmütz), natomiast komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień pozostawała w Rzeszowie[1]. W 1870 roku pułk został przeniesiony do Opawy (niem. Troppau)[2], a w następnym roku do Krakowa[3]. W 1878 roku pułk nadal pozostawał w Krakowie[4]. Potem garnizonował w Rzeszowie do około 1894[5], a od około 1895 w Jarosławiu[6].
Okręg uzupełnień nr 40 Rzeszów na terytorium 10 Korpusu[7].
Od 1906 roku honorowym szefem pułku był generał piechoty Arthur Georg Pino von Friedenthal[7].
W latach 1907–1914 komenda pułku razem z 1. i 3 batalionem stacjonowała w Rzeszowie, 2 batalion w Dębicy, a 4 batalion w Nisku. Pułk wchodził w skład 3 Brygady Piechoty należącej do 2 Dywizji Piechoty[8].
Kadra pułku
- Komendanci pułku
- płk Karl Lauber (1869–1871 → komendant 1 Brygady Piechoty 24 Dywizji Piechoty[3])
- płk Joseph Némethy (1871[3]–1875 → komendant 1 Brygady Piechoty 17 Dywizji Piechoty)
- płk Friedrich Baumgarten (1875–1878)
- płk Franz Heinrich Büchel von Adlersklau (1878[4] – )
- płk Franz Potuczek ( – 1908)
- płk Anton Knechtl von Ostenburg (1908[7]–1911 → w dyspozycji komendanta pułku)
- płk Johann Mičan (1911–1912 → stan spoczynku)
- płk Ottokar Hauska von Zbranikov (1912–1913)
- płk Jakub Gąsiecki (1 XII 1913 – 31 XII 1914)
- Oficerowie
- ppłk Hipolit Podhorodecki
- Gwido Kawiński
- Emil Medycki
- Rudolf Underka
- Franciszek Leszczyński
- Paweł Biedka
- por. rez. Stanisław Marcinek
- ppor. Stanisław Stefan Dobrzański
- ppor. rez. Władysław Warchoł
- ppor. rez. Stefan Dul
- chor. rez. Edward Wawrzycki
- starszy lekarz Karol Karowski
Przypisy
- ↑ Rocznik oficerski 1869-1870 ↓, s. 348.
- ↑ Rocznik oficerski 1871 ↓, s. 346.
- ↑ a b c Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 278.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1879 ↓, s. 316.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1894. Wiedeń: 1894, s. 408.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1895. Wiedeń: 1895, s. 384.
- ↑ a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1910 ↓, s. 536.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1910 ↓, s. 145, 536.
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1869-1870. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, marzec 1870.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1871. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1871.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1872. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1872.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909.
- Tomasz Nowakowski, Armia Austro-Węgierska 1908-1918, „Feniks”, Warszawa 1992, ISBN 83-900217-4-9.
