43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy 43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, temat, który był ostatnio przedmiotem dużego zainteresowania i debaty. 43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku i o różnym pochodzeniu, a jego znaczenie i zasięg rozciąga się na szeroki zakres obszarów, od polityki i ekonomii po zdrowie i dobre samopoczucie. Zagłębiając się w ten temat, zbadamy jego wiele aspektów i rozważymy jego konsekwencje dla ogółu społeczeństwa. Od początków do obecnego wpływu 43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka to temat zasługujący na szczególną uwagę i szczegółową analizę. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o 43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka i jego znaczeniu w dzisiejszym świecie!

43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
43-я гвардейская стрелковая Латышская дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Tradycje
Rodowód

201 Łotewska Dywizja Strzelecka

Działania zbrojne
II wojna światowa
Front wschodni
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

130 Łotewski Korpus Strzelecki

43 Łotewska Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 43-я гвардейская стрелковая Латышская дивизия) – związek taktyczny Armii Czerwonej podczas II wojny światowej.

Historia

Dywizja została sformowana 3 sierpnia 1941 w Gorki pod nazwą 201 Łotewska Dywizja Strzelecka. Była pierwszą narodowościową jednostką wojskową Armii Czerwonej. We wrześniu liczyła około 10 tys. żołnierzy. Składała się w przeważającej większości z Łotyszy, a częściowo z przedstawicieli innych narodowości zamieszkujących ZSRR. Służył w niej jako żołnierz 123 Gwardyjskiego pułku strzeleckiego między innymi ksiądz Antoni Łopaciński[1]. Na jej czele stał gen. mjr Jānis Veikins. Jednostka od 20 grudnia 1941 do końca lutego 1942 walczyła w rejonie Moskwy, do początku kwietnia tego roku – w rejonie Starej Russy (w październiku za zasługi bojowe przemianowana na 43 Gwardyjską Dywizję Strzelecką), do początku kwietnia 1943 – w rejonie Demiańska, do połowy października – ponownie w rejonie Starej Russy, do końca czerwca 1944 – w rejonie Wielkich Łuków. 26 czerwca tego roku 43 Gwardyjska DS w składzie 130 Łotewskiego Korpusu Strzeleckiego przekroczyła dawną granicę łotewsko-sowiecką, działając odtąd na obszarze Łotwy. Jej dowódcą był wówczas gen. mjr Detlavs Brantkalns, a następnie gen. mjr Alfrēds Kalniņš.

Struktura organizacyjny

W skład 201 DStrz. wchodziły:

  • 92 pułk strzelecki
  • 122 pułk strzelecki
  • 191 pułk strzelecki
  • 220 pułk artylerii
  • 100 bateria artylerii przeciwlotniczej
  • 53 batalion saperów

W skład 43 Gwardyjskiej DStrz. wchodziły:

  • 121 Gwardyjski pułk strzelecki
  • 123 Gwardyjski pułk strzelecki
  • 125 Gwardyjski pułk strzelecki
  • 94 Gwardyjski pułk artylerii
  • 48 Gwardyjski dywizjon artylerii przeciwpancernej
  • 44 Gwardyjska bateria artylerii przeciwlotniczej
  • 47 Gwardyjski batalion saperów

Przypisy

  1. Julian Humeński, Wspomnienia wojenne kapelanów wojskowych 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Caritas, 1974. s.83.

Linki zewnętrzne

Historia łotewskich jednostek wojskowych Armii Czerwonej (jęz. rosyjski)