Achalciche

W dzisiejszym świecie Achalciche staje się coraz bardziej istotnym tematem zainteresowań. Niezależnie od tego, czy mówimy o technologii, nauce, polityce, ekonomii czy jakiejkolwiek innej dziedzinie, Achalciche odgrywa fundamentalną rolę w naszym życiu. Wraz z postępem społeczeństwa i rozwojem nowych idei, Achalciche nabrał znaczenia, którego nie można zignorować. W tym artykule zbadamy różne aspekty Achalciche, analizując jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od powstania do obecnej ewolucji Achalciche był tematem ciągłej dyskusji we współczesnym świecie.

Achalciche
ახალციხე
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Gruzja

Region

Samcche-Dżawachetia

Data założenia

X/XI wiek

Populacja (2014)
• liczba ludności


17 903[1]

Kod pocztowy

0800

Położenie na mapie Samcche-Dżawachetii
Mapa konturowa Samcche-Dżawachetii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Achalciche”
Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, na dole znajduje się punkt z opisem „Achalciche”
Ziemia41°38′01″N 42°59′06″E/41,633611 42,985000
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Achalciche (gruz. ახალციხე) – miasto w południowo-zachodniej Gruzji, stolica i największe miasto regionu Samcche-Dżawachetia[2]. Leży w Małym Kaukazie, w Górach Mescheckich, nad rzeką Pocchowickali. Miejscowość uzdrowiskowa, funkcjonująca w oparciu o kompleks źródeł termalnych.

W mieście rozwinęło się rzemiosło artystyczne (biżuteria, siodła, pasy) oraz przemysł spożywczy[3].

Historia

Forteca Rabati

Miasto powstało na przełomie X i XI wieku. W XIII wieku znacznie ucierpiało od najazdów mongolskich i wielkiego trzęsienia ziemi w 1283 roku. Prawie do końca XVI wieku było stolicą księstwa Samcche-Saatabago, którym władał ród Dżakelich. W 1590 roku całe księstwo zostało podbite przez imperium osmańskie, pod którego rządami pozostawało przez wiele wieków. Funkcjonował tu w tych czasach jeden z większych targów niewolników Bliskiego Wschodu. Z tych czasów pozostały budynki takie jak meczet, minaret i zabudowania pałacowe. W 1828 roku miasto i wznoszącą się nad nim twierdzę zdobyli Rosjanie.

W 1944 roku dekretem Stalina około 115 tys. mieszkających w tym regionie mechetyjskich Turków zostało wygnanych do Kotliny Fergańskiej w Centralnej Azji. Wg danych z 2014 roku miasto liczy 17 903 mieszkańców, z czego 71,7% to Gruzini, a 26,7% to mniejszość ormiańska[4]. Mieszka w nim dość liczna Polonia[5]. Działa także Związek Polaków Południowej Gruzji. Stowarzyszenie to tworzą głównie potomkowie zesłanych na Kaukaz powstańców styczniowych.

Na wzgórzu położonym w starej części miasta – Rabati – znajduje się zamek-twierdza z XII wieku. Został on niedawno zrekonstruowany. Teren twierdzy zajmuje około 7 hektarów. Znajduje się tam m.in.: złożony system fortyfikacji obronnych, domy o tradycyjnej regionalnej architekturze, stare łaźnie, kościół, regionalne Muzeum Historyczne, meczet z 1752 roku oraz ruiny medresy[6]. Powyżej zamku jest kościół katolicki i klasztor benedyktynek. W centrum miasta jest klasztor kapucynów, gdzie od 2019 są także bracia z Polski.

W mieście rozwija się przemysł spożywczy, budowlany i przemysłowy. Ponadto wydobywa się węgiel brunatny, a w okolicy miasta także agaty i diatomit.

W mieście znajduje się Muzeum Sztuki Gruzińskiej oraz pomnik królowej Tamary[2].

W latach 1946–1991 w mieście stacjonowało dowództwo oraz większość jednostek wyprowadzonej ze składu Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej w Polsce 10 Gwardyjskiej Pieczengskiej Dywizji Zmechanizowanej (JW 01501)[7]. W okresie pobytu w Gruzji dywizja wchodziła w skład 9 Armii Ogólnowojskowej, a po jej rozformowaniu – w skład 31 Korpusu Armijnego Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego[8].

W ośrodkach uzdrowiskowych leczy się choroby narządów ruchu, układów: nerwowego i pokarmowego oraz chorób narządów rodnych.

Współpraca

Przypisy

  1. ↑ National Statistics Office of Georgia: Statistical Yearbook of Georgia. . (ang.).
  2. ↑ a b “Nowe zjawisko” U stóp królowej Tamary, jesień 2002 – Expatria.pl
  3. ↑ Achalciche, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  4. ↑ georgia-ethnic-2014
  5. ↑ Ambasada RP w Tbilisi: Polonia w Gruzji
  6. ↑ HugeDomains.com – TourismRural.com is for sale (Tourism Rural) , tourismrural.com .
  7. ↑ Informator na rosyjskiej stronie internetowej
  8. ↑ A. Lenskij, M. Cybin "Radzieckie wojska lądowe w ostatnim roku ZSRR", Sankt-Petersburg, 2001, s. 201

Bibliografia

  • Informacje zawarte w Popularnej Encyklopedii Powszechnej, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5;
  • Szymczak Anna, Szymczak Marcin: Gruzja, wyd. I, ExpressMap Polska Sp. z o.o., Warszawa 2016, ISBN 978-83-8046-127-7;