Acydofilny las brzozowo-dębowy

Dziś chcemy poruszyć temat Acydofilny las brzozowo-dębowy, aspektu, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu i budzi zainteresowanie szerokiego spektrum społeczeństwa. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Acydofilny las brzozowo-dębowy był przedmiotem debaty, refleksji i badań. Na przestrzeni dziejów Acydofilny las brzozowo-dębowy wywierał wpływ na różne dziedziny życia, od polityki po kulturę, a jego znaczenie stale rosło. W tym artykule zbadamy różne aspekty Acydofilny las brzozowo-dębowy, badając jego ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Mamy nadzieję, że ta analiza zapewni szersze i wzbogacające spojrzenie na Acydofilny las brzozowo-dębowy, oferując naszym czytelnikom głębsze zrozumienie tego tematu będącego przedmiotem powszechnego zainteresowania.

Acydofilny las brzozowo-dębowy
ilustracja
Syntaksonomia
Klasa

Quercetea robori-petraeae

Rząd

Quercetalia roboris

Związek

Quercion robori-petraeae

Zespół

Betulo pendulae-Quercetum roboris

R. Tx. 1930

Acydofilny las brzozowo-dębowy, pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy (Betulo pendulae-Quercetum roboris, Betulo-Quercetum) – zespół roślinności leśnej z klasy kwaśnych dąbrów Quercetea robori-petraeae. Las zajmujący siedliska o różnej trofii (z przewagą oligotroficznych) i wilgotności, charakteryzowane przez występowanie gatunków acydofilnych. Drzewostan zdominowany przez dęby, zwłaszcza dąb szypułkowy, z domieszką brzozy brodawkowatej. Ze względu na zabiegi leśnicze obecnie często ze znacznym udziałem sosny zwyczajnej. W runie częsta orlica pospolita[1].

Charakterystyczna kombinacja gatunków

DAss.: dąb szypułkowy (Quercus robur) (regionalnie), wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum) (regionalnie, optimum), orlica pospolita (Pteridium aquilinum) (regionalnie)
ChCl.: turzyca pigułkowata (Carex pilulifera), jastrzębiec gładki (Hieracium laevigatum), jastrzębiec leśny (Hieracium murorum), jastrzębiec sabaudzki (Hieracium sabaudum), kłosówka miękka (Holcus mollis), rokiet cyprysowaty (Hypnum cupressiforme), groszek skrzydlasty (Lathyrus montanus), wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum)[2].

Występowanie

  • Zbiorowisko subatlantyckie. W Polsce występuje w kilkudziesięciokilometrowym pasie wzdłuż wybrzeża Morza Bałtyckiego[1].

Zagrożenia i ochrona

Zespół w systemie Natura 2000 oznaczony jako siedlisko przyrodnicze nr 9190 oraz 2180 (lasy porastające wydmy)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Władysław Danielewicz, Paweł Pawlaczyk: 9190 – Pomorski kwaśny las brzozowo dębowy. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 5: Lasy i bory. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 164–170. ISBN 83-86564-43-1.
  2. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.