Adam Chyżewski

Wygląd przypnij ukryj Adam Chyżewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1936
Kraków

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 2011
Łódź

doktor nauk chemicznych
Specjalność: technika radiacyjna i radiochemia
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1970

Nauczyciel akademicki
Wydział

Wydział Chemiczny Politechniki Łódzkiej

Okres zatrudn.

1961–2002

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Adam Chyżewski (ur. 27 listopada 1936 w Krakowie, zm. 31 sierpnia 2011 w Łodzi) – doktor inżynier, nauczyciel akademicki, wykładowca Politechniki Łódzkiej, działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.

Wykształcenie

Maturę zdobył w 1954 roku w III LO im. T. Kościuszki w Łodzi. W 1959 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej o specjalności chemia polimerów i radiochemia uzyskując dyplom magistra inżyniera (tytuł pracy dyplomowej: Konduktometryczne badania w dziedzinie alotropii siarkowców). Stopień doktora nauk chemicznych w zakresie techniki radiacyjnej i radiochemii uzyskał w 1970 roku w Instytucie Techniki Radiacyjnej Politechniki Łódzkiej (tytuł pracy doktorskiej: Mikrokalorymetryczne badania kinetyki przemian siarki bezpostaciowej; promotor: prof. dr Alicja Dorabialska).

Praca zawodowa

1 marca 1960 r. rozpoczął pracę w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu jako pracownik naukowo-techniczny. 1 października 1961 r. został pracownikiem Politechniki Łódzkiej, najpierw w Katedrze Chemii Fizycznej, a następnie w Instytucie Techniki Radiacyjnej, aż do odejścia na emeryturę 1 października 2002 roku. Pracę rozpoczął na stanowisku asystenta i starszego asystenta. Po uzyskaniu doktoratu był od 1 października 1970 adiunktem, a od 1 października 1987 – starszym wykładowcą.

W latach 1970–1972 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. administracyjnych, a w latach 1992–2002 był zastępcą dyrektora Międzywydziałowego Instytutu Techniki Radiacyjnej (MITR) Politechniki Łódzkiej. Był również Sekretarzem Rady Naukowej MITR w latach 1971–1996 i Sekretarzem Naukowym CPBP 01.19 od 1985 r. W latach 1979–1981 pełnił funkcję społecznego inspektora pracy ZNP Wydziału Chemicznego. Prowadził wykłady, ćwiczenia laboratoryjne i rachunkowe z chemii fizycznej na studiach dziennych i zaocznych Wydziału Chemii, Wydziału Chemii Spożywczej. Opiekował się dyplomantami i był członkiem wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej.

Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej brał także udział w działaniach związanych z propagowaniem i wykorzystaniem techniki radiacyjnej w konserwacji obiektów zabytkowych. Był członkiem komitetu organizacyjnego konferencji „Technika radiacyjna i izotopowa w konserwacji zabytków” 23 – 24 kwietnia 1996 r., której przewodniczącym był profesor Jerzy Kroh. Organizował między innymi współpracę w tym zakresie z Muzeum Archidiecezji Łódzkiej. Był współautorem dwóch publikacji w Postępach Techniki Jądrowej. Kierował projektem badawczym z zakresu ochrony przedmiotów zabytkowych radiacyjną sterylizacją np. około 70 000 sztuk obuwia więźniarskiego z Państwowego Muzeum na Majdanku (2001).

Pozazawodowa działalność krajoznawcza

Do PTTK należał od 25 czerwca 1957 r., w Łódzkim Oddziale im. Jana Czeraszkiewicza, nr leg. 0170 128/55. Był działaczem turystycznym głównie w turystyce górskiej.

Uprawiał turystykę górską, pieszą, kolarską i motorową. Inne zainteresowania: muzyka, malarstwo, architektura. Należał od 1958 r. do Klubu Turystów Górskich Łódzkiego Oddziału PTTK „Kosówka”. Należał również do Klubu Wysokogórskiego, przechodząc odpowiednie kursy wspinaczkowe, a zdobyte doświadczenie przekazywał członkom „Kosówki”, prowadząc szkolenie wspinaczkowe w „Skałkach” i Tatrach. Posiadał wszystkie odznaki turystyczne m.in. GOT Duża w stopniu złotym, OTP Złota.

Zdobył uprawnienia kadry turystycznej: Przodownik turystyki górskiej nr leg. 1573/62 (Honorowy Przodownik leg. nr 437/88) Przewodnik Świętokrzyski, nr leg. 659/Ki, 1970 r.

Pełnił wiele ważnych funkcji społecznych:

1962-1974 członek Klubu Turystów Górskich „Kosówka”, członek zarządu Klubu i w latach 1971–1973 oraz 2005–2008 był prezesem tego Klubu. Członek Honorowy Klubu.

1981-1985 – wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Łodzi 1985-1990 – prezes ZW PTTK w Łodzi 1984-2001 – członek kolegium redakcyjnego „Biuletynu Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Łodzi” który potem przyjął nazwę „Wędrownik” i ukazuje się nadal 1974-2001 – członek wojewódzkiej (międzywojewódzkiej) komisji egzaminacyjnej dla Przodowników Turystyki Górskiej w Łodzi 1981-1982 – członek prezydium Zarządu Głównego PTTK 1982-1993 – wiceprezes ZG PTTK 1993-1997 – prezes ZG PTTK 1987-1990 – wiceprzewodniczący Rady Turystyki i Wypoczynku Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej 1994-1996 – członek Rady do Spraw Turystyki przy Prezesie Rady Ministrów.

Był organizatorem wielu imprez turystyki kwalifikowanej (niektóre ważniejsze):

Współpracował przy organizacji Kongresów Krajoznawstwa Polskiego:

W ramach społecznych działań nadzorował od 1975 r. kapitalny remont zabytkowego pałacyku Wilhelma Teschemachera (później Nauma Ejtingona) przy Wigury 12a na siedzibę ogólnopolskiego Centrum Fotografii Krajoznawczej PTTK, gdzie także mieści się Łódzki Oddział PTTK im. Jana Czeraszkiewicza i szereg innych organizacji pozarządowych.

Publikacje

Odznaczenia i wyróżnienia

Państwowe

Resortowe

Regionalne

Za działalność w PTTK (niektóre)

Zmarł 31 sierpnia 2011 r. w łódzkim szpitalu w wyniku urazu doznanego 29 sierpnia 2011 r. podczas niespodziewanego wypadku w Tatrach podczas schodzenia z Owczej Przełęczy. Przewieziony helikopterem do szpitala w Zakopanem został zeń zwolniony i przewieziony samochodem osobowym do Łodzi. Tu zasłabł, przewieziony do szpitala zmarł. Pochowany 8 września 2011 r. na nowym cmentarzu na Dołach w Łodzi przy ul. Smutnej.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):Identyfikatory zewnętrzne: