W artykule Adam Kowalewski (1940–2024) zbadamy różne aspekty związane z tym tematem, od jego początków po jego dzisiejsze znaczenie. Przeanalizujemy, jak Adam Kowalewski (1940–2024) wpłynął na społeczeństwo i jak ewoluował w czasie. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Adam Kowalewski (1940–2024), zapewniając pełny i zrównoważony przegląd tego tematu. W całym artykule zagłębimy się w konkretne aspekty, które pomogą zrozumieć znaczenie i wpływ Adam Kowalewski (1940–2024) w różnych obszarach. Poprzez krytyczne i refleksyjne podejście staramy się zaoferować naszym czytelnikom kompletną i wzbogacającą wizję Adam Kowalewski (1940–2024).
Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1940 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 stycznia 2024 |
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa | |
Okres |
od 1989 |
Ambasador RP w Kenii | |
Okres |
od 1992 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Adam Tadeusz Kowalewski (ur. 12 grudnia 1940 w Wołominie[1], zm. 5 stycznia 2024[2] w Józefowie[3]) – polski architekt, urbanista, urzędnik państwowy i dyplomata, wiceminister gospodarki przestrzennej i budownictwa (1989–1992), ambasador RP w Kenii (1992–1996).
Syn Czesława i Zofii[3]. Z zawodu architekt i urbanista, absolwent Politechniki Warszawskiej. Uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych[1][4]. Zawodowo był związany z Instytutem Rozwoju Miast oraz Instytutem Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk[5]. Od 1972 do 1981 pracował na stanowisku dyrektora Biura Planowania Rozwoju Warszawy. W latach 1974–1981 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 80. był ekspertem ONZ w państwach afrykańskich, następnie pracował w ramach zespołu Jerzego Regulskiego nad modelem przyszłego samorządu terytorialnego[6]. Był członkiem rady fundatorów Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, w latach 2005–2015 pełnił funkcję przewodniczącego rady nadzorczej tej fundacji[5].
W 1989, po powołaniu rządu Tadeusza Mazowieckiego, objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa; zajmował je do 1992. Następnie przez cztery lata sprawował urząd ambasadora RP w Kenii; był akredytowany również w Burundi, Rwandzie i Somalii. Był też stałym przedstawicielem w agencjach ONZ (UNEP i UN-Habitat). Objął później stanowisko przewodniczącego Głównej Komisji Architektoniczno-Urbanistycznej[5]. Wchodził w skład Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN[4].
Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (AL66/1/86)[7][8].