W tym artykule zbadamy temat Adam Moraczewski i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Adam Moraczewski to temat, który w ostatnim czasie cieszy się dużym zainteresowaniem, a jego znaczenie przekracza granice i kultury. Na przestrzeni dziejów Adam Moraczewski odgrywał fundamentalną rolę w ewolucji społeczeństwa, a jego wpływ pozostaje znaczący także dzisiaj. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne aspekty Adam Moraczewski i jego znaczenie w takich obszarach, jak polityka, ekonomia, kultura i życie codzienne. Dodatkowo zbadamy możliwe przyszłe implikacje Adam Moraczewski i jego wpływ na sposób, w jaki żyjemy i współdziałamy we współczesnym świecie.
![]() Adam Moraczewski, 1928 r. | |
Data i miejsce urodzenia |
27 marca 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 października 1941 |
Zawód, zajęcie |
historyk, archiwista |
Alma Mater | |
Rodzice | |
Małżeństwo |
Aniela Łapińska |
Adam Moraczewski (ur. 27 marca 1907 w Winnikach k. Lwowa, zm. 31 października 1941) – polski historyk, archiwista.
Był synem Jędrzeja Moraczewskiego, działacza politycznego i publicysty, i Zofii z Gostkowskich, nauczycielki i działaczki niepodległościowej. W 1926 r. zdał maturę w Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie, następnie ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego i na podstawie pracy „Formowanie dwóch pułków przez m.st. Warszawę w 1831 r. uzyskał tytuł magistra. Tytuł doktora otrzymał w 1934 r. za rozprawę pt. „Samorząd Warszawy w dobie powstania listopadowego” (wyd. 1934).
W 1928 r. rozpoczął pracę w Archiwum Oświecenia Publicznego, gdzie opracowywał liczne zespoły archiwalne, porządkował także, z Wincentym Łopacińskim Archiwum Potockich w Jabłonnie oraz wiele innych. Był doradcą Wydziału Archiwów Państwowych, prowadził kursy archiwalne, autor publikacji z zakresu archiwistyki. Publikował artykuły w Archeionie, współpracował także z Polskim Słownikiem Biograficznym, opracował i wydał popularną w latach 30. XX w. historię Warszawy.
Był aktywny w towarzystwach naukowych.
Uczestniczył w ampanii wrześniowej 1939 r., następnie z ramienia Związku Walki Zbrojnej utrzymywał kontakt z polskimi placówkami na Węgrzech. W trakcie trzeciej wyprawy na Węgry został aresztowany, poddany śledztwu i wysłany z jedną z pierwszych grup więźniów do obozu w Oświęcimiu, gdzie zmarł z wycieńczenia 31 października 1941 r.
Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Był żonaty z Anielą Łapińską, miał dwie córki, Hannę i Krystynę.