Addukt

W tym artykule chcemy poruszyć temat Addukt, aby zaoferować szeroką i szczegółową wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Od jego początków po wpływ na społeczeństwo, poprzez jego ewolucję w czasie, naszym celem jest przeanalizowanie każdego aspektu związanego z Addukt, aby zapewnić naszym czytelnikom pełną i aktualną perspektywę. Poprzez dane, badania i świadectwa staramy się rzucić światło na Addukt i jego implikacje, aby zapewnić wzbogacającą i cenną wiedzę osobom zainteresowanym głębszym zgłębieniem tego tematu. Mamy nadzieję, że ten artykuł stanie się punktem wyjścia do krytycznej i konstruktywnej refleksji na temat Addukt, stymulując debatę i poszukiwanie rozwiązań wokół tego problemu.

Addukt – indywiduum cząsteczkowe powstałe przez połączenie najczęściej dwóch oddzielnych indywiduów w taki sposób, że nie dochodzi do utraty atomów w obrębie cząsteczek tworzących addukt. Addukty mogą tworzyć się z dwóch lub więcej indywiduów molekularnych, jak również pomiędzy dwiema grupami atomów w obrębie tej samej cząsteczki chemicznej (addukty wewnątrzcząsteczkowe). Przykładami adduktów są połączenia utworzone pomiędzy kwasami i zasadami Lewisa (addukty Lewisa), kompleksy sigma(inne języki) i kompleksy pi(inne języki), czy też kompleksy Meisenheimera(inne języki)[a][1].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ W języku angielskim Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) zaleca stosowanie terminu adduct (addukt) zamiast mniej precyzyjnego complex (kompleks) z uwagi na to, że definiuje ona kompleksy jako powstałe w wyniku słabych oddziaływań międzycząsteczkowych, a wiele indywiduów tak określanych nie spełnia tej definicji. Sam termin complex IUPAC zaleca zastępować pojęciem coordination entity (indywiduum koordynacyjne). Autorzy polskiego tłumaczenia zaleceń IUPAC zwracają jednak uwagę, że w języku polskim terminy takie jak indywiduum koordynacyjne, indywiduum kompleksowe i kompleks używane są jako synonimy bez rozróżnienia występującego w jezyku angielskim (por. Stasicka i Achmatowicz 2005 ↓, s. 12, 177, 219).

Przypisy

  1. ↑ addukt, addukt Lewisa, addukt Meisenheimera, addukt π, addukt σ, Kompendium terminologii chemicznej. Zalecenia International Union of Pure and Applied Chemistry, Zofia Stasicka (red. nauk.), Osman Achamatowicz (red. nauk.), Komisja Nomenklatury Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Kraków: ZamKor, 2005, s. 12–13, ISBN 83-88830-79-1.