Adela Łubieńska

W tym artykule zbadamy Adela Łubieńska z różnych perspektyw, zagłębiając się w jego znaczenie, wpływ i znaczenie w różnych obszarach. Adela Łubieńska to temat, który przykuł uwagę ekspertów i entuzjastów, wywołując debatę i refleksję na temat jego konsekwencji. Na tych stronach przeanalizujemy kluczowe aspekty Adela Łubieńska, od jego historii po dzisiejszą ewolucję, w tym jego wpływ na społeczeństwo i jego przyszłe prognozy. Poprzez wywiady, analizy i zeznania staramy się rzucić światło na Adela Łubieńska i zaoferować czytelnikowi pełną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży po wszechświecie Adela Łubieńska!

Adela Łubieńska
Ilustracja
Valentin Schertle, Portret Adeli Łubieńskiej, po 1840
Data urodzenia

29 września 1806

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1896
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

litografia, rysunek

Multimedia w Wikimedia Commons

Adela Łubieńska (ur. 29 września 1806, zm. 13 lutego 1896 w Warszawie) – polska rysowniczka amatorka i graficzka[1].

Życiorys

Była córką Tomasza Łubieńskiego i Konstancji z Ossolińskich, jej bratem był Napoleon (Leon) Łubieński. Od 1819 roku uczyła się w Paryżu. W listach jej ojca znajdujemy informację, że już w młodym wieku interesowała się historią oraz sztuką. W 1824 roku wróciła do Warszawy[2].

Adela Łubieńska, Bank Polski, 1834, Biblioteka Narodowa
Adela Łubieńska, Widok Łazienek w Busku (...), 1842, Biblioteka Narodowa

Łubieńska prowadziła w Warszawie ożywione życie towarzyskie i rodzinne, ale nigdy nie wyszła za mąż. Wychowywała kuzynkę, córkę Henryka Łubieńskiego i Ireny z Potockich. Opiekowała się także ociemniałym ojcem[2].

Zmarła w wieku 89 lat. Pochowana jest w „Grobie Rodziny Generała Łubieńskiego” na Cmentarzu Powązkowskim. Nagrobek artystki zdobi jej płaskorzeźbiony portret[2][3].

Działalność artystyczna

Łubieńska była rysowniczką amatorką i graficzką, współpracowniczką zakładu litografii Banku Polskiego[1]. Litografie wykonywała na podstawie własnych rysunków[2].

W 1842 roku Łubieńska wydała Krótki opis Buska i jego okolic[4] z własnymi grafikami. Artystka z powodów zdrowotnych odwiedzała bowiem różne uzdrowiska, między innymi właśnie Busko[2].

Grafiki Łubieńskiej znajdują się w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie oraz zbiorach Biblioteki Narodowej[5], a dwa rysunki jej autorstwa – w Archiwum Głównym Akt Dawnych[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Aleksandra Bernatowicz, Potocka Laura, Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 7, red. Urszula Makowska, Warszawa 2003, s. 438.
  2. ↑ a b c d e f Anna Grochala, Laura Potocka, Artystki polskie. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, red. Agnieszka Morawińska, Warszawa 1991, s. 268-269.
  3. ↑ Por. fotografia nagrobka Adeli Łubieńskiej na Cmentarzu Powązkowskim, Wikimapia.
  4. ↑ Adela Łubieńska, Krótki opis Buska i jego okolic, Warszawa 1842, zbiory Biblioteki Narodowej, Polona.
  5. ↑ Grafiki Adeli Łubieńskiej w zbiorach Biblioteki Narodowej, Polona.

Bibliografia

  • Aleksandra Bernatowicz, Potocka Laura, Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 7, red. Urszula Makowska, Warszawa 2003, s. 438.
  • Anna Grochala, Laura Potocka, Artystki polskie. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, red. Agnieszka Morawińska, Warszawa 1991, s. 268-269.

Linki zewnętrzne