Adolf Behrmann

W tym artykule zajmiemy się kwestią Adolf Behrmann, która jest dziś niezwykle istotna. Adolf Behrmann był przedmiotem debaty i badań w różnych dziedzinach, ponieważ jego wpływ i znaczenie są niezaprzeczalne. W całej historii Adolf Behrmann odgrywał zasadniczą rolę w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. Jego znaczenie przekracza granice i dyscypliny, co sprawia, że ​​jego badanie i zrozumienie ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Adolf Behrmann, w celu zapewnienia kompleksowego i wzbogacającego spojrzenia na ten temat.

Adolf Behrmann
Ilustracja
Adolf Behrmann (przed 1939)
Imię i nazwisko

Abraham Berman

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia lub 13 lipca 1876
Tukums

Data i miejsce śmierci

sierpień 1943
Białystok

Narodowość

żydowska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm, postimpresjonizm

Ważne dzieła

Nosiwoda na rynku w Kazimierzu Dolnym

Multimedia w Wikimedia Commons
Talmudyści

Adolf Behrmann (ur. 5 stycznia lub 13 lipca[1] 1876 w Tukumsie jako Abraham Berman, zm. sierpień 1943 w Białymstoku) – polski malarz żydowskiego pochodzenia, współzałożyciel i kierownik Stowarzyszenia Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych w Łodzi[1].

Życiorys

Edukację plastyczną rozpoczął w łódzkiej pracowni Jakuba Kacenbogena oraz od roku 1902 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Gabriela von Hackla. Wiedzę uzupełniał od 1905 w Paryżu, w École nationale supérieure des beaux-arts[2]. W 1910 powrócił do Łodzi, gdzie od 1912 wystawiał swoje obrazy oraz prowadził szkołę malarstwa. Również w 1912 po raz pierwszy jego obrazy zostały wystawione w Galerii Zachęta w Warszawie. Należał do grupy założycieli Stowarzyszenia Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych, które powstało w Łodzi w 1916. Odbył wiele podróży artystycznych, odwiedził Stany Zjednoczone, Maroko, Algier, Tunis, Włochy, Hiszpanię, Francję i Niemcy[2][3]. Od 1924 do 1927 przebywał w Palestynie i Egipcie, a od 1932 do 1935 w Maroku. W międzyczasie jego prace wystawiono na dwóch wystawach indywidualnych w Miejskiej Galerii w Łodzi, w 1925 i 1927. Wystawiał też w Palestynie, Maroku, Nowym Jorku i Hamburgu.

Po nieudanej próbie wyjazdu do Ameryki i wybuchu II wojny światowej przedostał się do Białegostoku, który był okupowany przez Związek Radziecki. Po wkroczeniu Niemców w czerwcu 1941 próbował popełnić samobójstwo, znalazł się w getcie, gdzie kierował zorganizowanym przez Oskara Steffensa warsztatem kopistów[4], zajmującej się kopiowaniem obrazów dawnych malarzy. Zginął podczas likwidacji białostockiego getta zastrzelony przez Niemca, gdy nie chciał opuścić pracowni podczas ewakuacji[5][1][2][6].

W pierwszym okresie twórczości koncentrował się głównie na scenach z życia społeczności żydowskiej w Łodzi, w której mieszkał przez wiele lat. Tworzył postimpresjonistyczne pejzaże, sceny rodzajowe inspirowane odbytymi podróżami oraz studia portretowe.

Przypisy

  1. ↑ a b c Małgorzata Krasucka-Margalit
  2. ↑ a b c Małgorzata Stolarska-Fronia
  3. ↑ Jewish Paintings Blog
  4. ↑ Miniony świat. Malarstwo Artystów Żydowskich. Katalog wystawy w Galerii Rynku Sztuki, Łódź 27 sierpnia 2004 r. – 4 września 2004 r.
  5. ↑ Monika Żmijewska, Kopiści z fabryki Tycjanów. Nieznany rozdział z historii białostockiego getta, Gazeta Wyborcza 8 sierpnia 2013.
  6. ↑ KazimierzDolny.pl

Bibliografia

Linki zewnętrzne