Adolf Joszt

W dzisiejszym świecie Adolf Joszt to temat, który przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego znaczenie i wpływ stały się przedmiotem dyskusji i analiz w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Ponieważ Adolf Joszt nadal jest gorącym tematem, jego wpływ i konsekwencje nadal są przedmiotem badań i debat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Adolf Joszt, od jego początków po dzisiejsze skutki, aby rzucić światło na to fascynujące zjawisko.

Adolf Joszt
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1889
Lwów

Data i miejsce śmierci

16 marca 1957
Gliwice

profesor nauk chemicznych
Specjalność: biotechnologia
Habilitacja

1920

Profesura

1927

Uczelnia

Politechnika Lwowska
Politechnika Śląska

Rektor
Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Adolf Joszt (ur. 17 czerwca 1889 we Lwowie, zm. 16 marca 1957 w Gliwicach) – polski profesor technologii chemicznej, prekursor biotechnologii i ochrony środowiska.

Prezydent RP Ignacy Mościcki wręcza rektorowi Politechniki Lwowskiej prof. Adolfowi Josztowi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Zamek Królewski w Warszawie 15 lutego 1937)

Życiorys

Był synem Franciszka i Marii z Gerynowiczów[1]. W 1907 ukończył z odznaczeniem C.K. IV Gimnazjum we Lwowie[2]. W 1911 ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W 1918 roku walczył w obronie Dublan (obsługiwał karabin maszynowy), a następnie w obronie Lwowa, był wojskowym pirotechnikiem w Krakowie i Lwowie. W listopadzie 1919 został urlopowany, a następnie zwolniony z wojska. W 1919 uzyskał doktorat, a w 1920 habilitował z pracy o amylokoagulazie. Pełnił funkcję kierownika Stacji fermentacyjnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. W 1923 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1931 profesorem zwyczajnym[1] technologii chemicznej przemysłu rolniczego i mikrobiologii technicznej Politechniki Lwowskiej. W latach 1924–1925 był dziekanem Wydziału Lasowego, a w latach 1930–1931 dziekanem Wydziału Chemicznego Politechniki Lwowskiej. W maju 1936 został rektorem Politechniki Lwowskiej wybrany na okres trzech lat[3]. Pełnił tę funkcję przez dwa lata, po czym 5 maja 1938 z uwagi na stan zdrowia ustąpił ze stanowiska[4]. W 1939 został kierownikiem Katedry Technologii Przemysłu Rolniczego i Mikrobiologii Technicznej Politechniki Lwowskiej, zajmował się m.in. zagadnieniami technologii fermentacji, biotechnologii, genetyki mikroorganizmów, szczególnie drożdży. Był prekursorem biotechnologii. Podczas sowieckiej okupacji Lwowa (1939–1941) był wykładowcą na Politechnice Lwowskiej (prowadził Zakład Technologii Fermentacji i Biotechnologii), w czasie okupacji niemieckiej Lwowa (1941–1944) wykładał na kursach zawodowych (Technische Fachkurse) prowadzonych na Politechnice Lwowskiej. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[5].

Po II wojnie światowej został zmuszony do wyjazdu ze Lwowa. Osiadł początkowo w Krakowie, gdzie organizował Politechnikę, następnie w Gliwicach. Był dziekanem Wydziału Chemicznego Politechniki Śląskiej i kierownikiem Katedry Technologii Chemicznej Przemysłu Rolnego. Stworzył Wydział Inżynierii Sanitarnej. Kierował Katedrą Technologii Wody i Ścieków.

Pochowany na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach (sektor B3-16-5)[6].

Materiały archiwalne Adolfa Joszta znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-85[7].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 125. .
  2. ↑ Władysław Kucharski, Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiuturienci, Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie, Władysław Kucharski (red.), Lwów 1928, s. 103.
  3. ↑ Kronika Miejska. Nowy rektor Politechniki, „Gazeta Lwowska”, nr 109, 13 maja 1936, s. 3.
  4. ↑ Rezygnacja rektora A. Joszta, „Gazeta Lwowska”, nr 104, 10 maja 1938, s. 2.
  5. ↑ Czasopismo Techniczne. R. 54, 10 sierpnia 1936, Nr 15 s. 266.
  6. ↑ Cmentarze komunalne w Gliwicach - wyszukiwarka osób pochowanych , gliwice.grobonet.com .
  7. ↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, .
  8. ↑ Informacje biograficzne. chemia.polsl.pl. ..
  9. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
  10. ↑ Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości, „Gazeta Lwowska”, nr 258, 13 listopada 1937, s. 3.
  11. ↑ M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007 „za wybitną działalność naukową”.
  12. ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 – Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1363 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.