Agnieszka Balewska

Dziś Agnieszka Balewska jest tematem o dużym znaczeniu w społeczeństwie. Na przestrzeni dziejów Agnieszka Balewska wywierał wpływ na życie ludzi na różne sposoby, wpływając na ich decyzje, myśli i sposób działania. Z podejścia społecznego Agnieszka Balewska był przedmiotem debat i dyskusji w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i różnorodne stanowiska. Dlatego konieczne jest głębsze zbadanie Agnieszka Balewska, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na życie codzienne. W tym artykule zbadamy różne aspekty Agnieszka Balewska, analizując jego kontekst historyczny, jego znaczenie dzisiaj i możliwe konsekwencje dla przyszłości.

Agnieszka Balewska
Data i miejsce urodzenia

1967
Poznań

Zawód, zajęcie

malarka,
autorka instalacji

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Agnieszka Balewska znana też jako Dr Agi Bali i Agille Bagille (ur. 1967) – polska malarka, publicystka i animatorka kultury mieszkająca w Poznaniu. Zajmowała się m.in. performance'em dźwiękowo-motorycznym, rysunkiem, grafiką komputerową, malarstwem, sztuką obiektu i przestrzeni, a ostatnio głównie "autorskim recyklingiem" rozmaitych przedmiotów odrzuconych przez innych, malowaniem na nietypowych podłożach (styropian, miękkie parawany, okna - szkła itd.), a dodatkowo performance'em dźwiękowo-słuchowym.

Życiorys

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1993 (z malarstwa u prof. Jerzego Kałuckiego i z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego) oraz z teorii u prof. Jerzego Ludwińskiego[1].

W 2002 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych[1] (w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji) w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, za pracę pt. "Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu" (pod kierunkiem prof. Anny Zeidler-Janiszewskiej[2], wydana w Paryżu w 2005 r.). W latach 2000–2003 prowadziła wykłady w Instytucie Kulturoznawstwa UAM oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Brała również udział w XIV Kongresie Estetycznym w 1998 r. w Lublanie (Słowenia) oraz w 2001 r. w XV Kongresie Estetycznym w Tokio (Japonia).

Wystawy i wyróżnienia

Zrealizowała przeszło 30 wystaw zbiorowych i około 50 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą (m.in. Poznań, Warszawa, Łódź, Kraków, Szczecin, Gdańsk, Frankfurt nad Odrą, Bonn, Hanower, Londyn, Nottingham, Tokio, Bruksela).

W 1995 r. nagrodzona Stypendium dla Młodych Twórców przez Kapitułę Wydziału Kultury i Sztuki w Poznaniu. W 2000 r. otrzymała Medal Młodej Sztuki, przyznany przez Kapitułę „Głosu Wielkopolskiego". W tym samym roku, jako jedyna artystka z Poznania, została zaproszona na ogólnopolską wystawę "Najgroźniejsze Pędzle" (najlepszych malarzy młodego pokolenia) w Królikarni w Warszawie[3].

W 2004 r. została stypendystką Ministra Kultury. W 2007 r. uzyskała roczne stypendium Marszałka Wielkopolski. W latach 2010 i 2014 otrzymała stypendia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP[4][5].

W 2024 r. prace Agnieszki Balewskiej oraz pozostałych członków jej grupy artystycznej Lagunart zaprezentowano na wystawie pt. "Rozdroża Lagunartu" w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu[6].

Działalność publicystyczna

Ważnym elementem działalności Agnieszki Balewskiej była i jest promocja sztuki innych artystów oraz krytyka artystyczna. W latach 2000–2006 była członkiem redakcji czasopisma „Arteon"[7]. Wydała łącznie przeszło 40 publikacji w periodykach o sztuce w Polsce i za granicą, a także doktorat „Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu”[8], książka „Trzy narracje o sztuce”[9] oraz broszury „Formy eidetyczne"[10], „Ludzka choroba czyli wielki szpital świata"[11], „Taniec Daga”[12], „Dzień Ważnych Form” i tomik wierszy „Pieśni Czarnowłosej" oraz cykl opowiadań metaforycznych - „Myśli z Laguny 2014"[4].

Galeria, studio artystyczne i grupa Lagunart.pl

Agnieszka Balewska od 1994 r. prowadzi Galerię Werbalną „DUCK-TAK" (początkowo w „Domu Literatury" przy ul. Wronieckiej, teraz na Osiedlu Pod Lipami w Poznaniu). Prezentuje w niej sztukę współczesną szczególnych osobowości artystycznych, pisząc do każdej ekspozycji tekst analityczny, odczytywany na wernisażach oraz publikowany w Internecie .

W 2001 r. stworzyła Studio Artystyczne i Naukowe „DUCK-ART", prowadząc działalność edukacyjną z zakresu praktyki i teorii artystycznej. Była również inicjatorem Stowarzyszenia Twórczego „DUCK-ATTACK"[4], aktywnego w latach 2006-2013. Po rozwiązaniu tego stowarzyszenia, reanimowała część twórczej grupy artystów i humanistów w grupie Lagunart.pl i utworzyła Galerię Artystyczną Lagunart&ducky, która stała się ważnym miejscem na mapie kulturalnej Poznania[13]. Jej działalność dokumentują liczne reportaże telewizyjne[14].

W 2018 r. za swoją działalność społeczną została nominowana do tytułu wolontariuszki roku przez Wielkopolską Radę Koordynacyjną Związku Organizacji Pozarządowych[15]. W 2021 r. jej Projekt Alfa 2020 zakwalifikował się do konkursu Inicjatory (na najlepszą poznańską inicjatywę pozarządową)[13].

W 2024 r. wybrane dzieła 12 twórców należących do jej grupy artystycznej pokazano na wystawie pt. "Rozdroża Lagunartu" w prestiżowej galerii sztuki współczesnej w Poznaniu[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Agnieszka Balewska i Galeria Obrazów Artinside - malarstwo współczesne w zasięgu ręki , www.artinside.pl .
  2. ↑ dr Agnieszka Balewska - Warsztaty Animacji Artystycznej. Instytut Kulturoznawstwa UAM, 2019-02-15. .
  3. ↑ Animacje i teorie - prelekcja artystyczna dr Agnieszki Balewskiej , epoznan.pl (pol.).
  4. ↑ a b c Dr Agnieszka Balewska i Maciej Porzycki w klubie „Dąbrówka”. Zygmunt Dekiert – strona autora (pol.).
  5. ↑ Wystawa Malarstwa / Collage'u Agnieszki Balewskiej "Otwarty Proces Kosmicznej Kultury - Edycja 1" , Wielkopolski Informator Kulturalny .
  6. ↑ a b Rozdroża Lagunartu , Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu - Galeria Sztuki Współczesnej / Gallery of Contemporary Art, 24 czerwca 2024 (pol.).
  7. ↑ ARTeon 2 (10) 2001 , Katalog.Czasopism.pl (pol.).
  8. ↑ Agnieszka Balewska: Metonimia i metafora wobec artystycznego fenomenu sztuki obiektu. Paris: Editions Casimir-Le-Grand, 2005.
  9. ↑ Agnieszka Balewska: Trzy narracje o sztuce. Poznań: 2007. ISBN 978-83-925377-0-0.
  10. ↑ Agnieszka Balewska: Formy eidetyczne. Poznań: Studio Duck-Art, 2004.
  11. ↑ Agnieszka Balewska: Ludzka choroba, czyli wielki szpital świata. Poznań: Studio Duck-Art, 2007. ISBN 978-83-925377-1-7.
  12. ↑ Agnieszka Balewska: Taniec Daga. Poznań: Studio Duck-Art, 2010.
  13. ↑ a b Lagunart&ducky Galeria Autorska . .
  14. ↑ Filmy , Lagunart&ducky (pol.).
  15. ↑ Z cyklu, ciekawe osoby, ciekawe działania… | Poznańskie Centrum Wolontariatu , wolontariat.wrk.org.pl .

Linki zewnętrzne