Akcjonariat pracowniczy
Zagłębmy się w fascynujący świat Akcjonariat pracowniczy, tematu, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na sferę kulturową, Akcjonariat pracowniczy stał się tematem codziennych rozmów. Przez lata wzbudził zainteresowanie i debatę, prowokując do głębokich refleksji i analiz na temat jego znaczenia i konsekwencji w naszym życiu. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Akcjonariat pracowniczy, zapewniając świeżą i wzbogacającą wizję, która pozwoli nam lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w bieżącym kontekście.
Akcjonariat pracowniczy (ESOP, ang. employee stock ownership plan) lub akcjonariat pracy[1] – jedna z metod prywatyzacji, szczególnie popularna w Stanach Zjednoczonych. Również jedna z form udziału pracowników w zarządzaniu i zyskach przedsiębiorstwa (oprócz własności).
To forma dochodzenia przez pracowników do współwłasności przedsiębiorstwa, w którym pracują. ESOP polega na sprzedawaniu przedsiębiorstwa osobom będącym jego pracownikami[2], a operacja ta jest często finansowana z kredytu bankowego. Bank zajmuje się kontrolą działalności przedsiębiorstwa do chwili, gdy pracownicy spłacą zaciągnięty, zwykle długoletni, kredyt.
Przekształcenia takiego rodzaju są oceniane pozytywnie – skutkują one korzystnymi rozwiązaniami społecznymi przy jednoczesnej wysokiej efektywności ekonomicznej.
Polska jest krajem, który w zakresie prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie wykorzystuje często klasycznej formy ESOP[3]. Głównymi przeszkodami są:
- wysoka stopa procentowa (skutecznie zniechęcająca pracowników do zaciągania kredytów),
- niedowład systemu bankowego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Akcjonariat pracy – Słownik Katolickiej Nauki Społecznej – www.kns.gower.pl/slownik. kns.gower.pl. ..
- ↑ Łukasz Kulicki, ESOP – program opcji na udziały dla pracowników - Umowy w IT , 12 listopada 2020 (pol.).
- ↑ admin, Czym jest akcjonariat pracowniczy? , Okiem Prawnika, 10 maja 2020 (pol.).
Literatura
- Polityka gospodarcza, pod red. Bolesława Winiarskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.