Al-Hakim bi-Amr Allah

Wygląd przypnij ukryj Al-Hakim bi-Amr Allah


kalif
Poprzednik	Nizar al-Aziz bi-Allah
Następca	Ali az-Zahir
Dane biograficzne
Dynastia	Fatymidzi
Data urodzenia	13 sierpnia 985
Data śmierci	13 lutego 1021

Abu Ali Mansur Ibn al-Aziz bi-Allah Nizar, nazywany Al-Hakim bi-Amr Allah (ar. الحاكم بأمر الله, trl. Al-Ḥākim bi-Amr Allāh; ur. 13 sierpnia 985, zm. 13 lutego 1021) – kalif fatymidzki.

Życiorys

Był znany z odbieranych jako dowód niezrównoważenia zachowań, w tym z uporczywej walki ze spożywaniem alkoholu. Za jego panowania chrześcijanie przeżyli okres prześladowań religijnych. W 1012-3 roku Al-Hakim wydał rozkaz zniszczenia wszystkich kościołów w swoim państwie, który to rozkaz, z pojedynczymi wyjątkami, wykonano. Już wcześniej, w 1009 roku, rozkazał zburzyć Bazylikę Grobu Świętego. Prześladował również Żydów oraz kazał przeklinać postacie szanowane przez sunnitów. Później złagodził politykę względem innych religii i wyznań. W 1013 roku zezwolił na emigrację chrześcijan i Żydów do Bizancjum, a pod sam koniec życia zezwolił na chrześcijańskie praktyki religijne i na odbudowę kościołów i klasztorów, którym zwrócił większość majątków. Zezwolił nawet na powrót do oryginalnej religii tym chrześcijanom i Żydom, którzy przeszli wcześniej na islam. Al-Hakim zniknął w roku 1021 (prawdopodobnie padł ofiarą zamachu), co dało początek twierdzeniom, że jako Bóg zniechęcił się do świata i postanowił z niego wycofać. Za jego życia i bezpośrednio po jego śmierci (od około 1017-8 roku) powstała przypisująca mu wyjątkowe znaczenie religia druzów.

Bibliografia

Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego. Warszawa: PIW, 1987, s. 43-44. ISBN 83-06-01457-X.
Marek Dziekan: Arabowie. Warszawa: PWN, 2001, s. 174. ISBN 83-01-13468-2.

Muzułmańscy władcy Egiptu

Tulunidzi (868–905)	Ahmad Ibn Tulun Chumarawajh Dżajsz Ibn Chumarawajh Harun Ibn Chumarawajh Szajban
Ichszydydzi (935–969)	Muhammad Ibn Tughdż Abu al-Kasim Unudżur Abu al-Hasan Ali Abu al-Misk Kafur Abu al-Fawaris Ahmad
Fatymidzi (969–1171)	Al-Mu’izz Al-Aziz Al-Hakim Az-Zahir Al-Mustansir Al-Mustali Al-Amir Al-Hafiz Az-Zafir Al-Fa’iz Al-Adid
Ajjubidzi (1171–1250)	Saladyn Al-Aziz Usman Al-Mansur Muhammad Al-Adil Sajf ad-Din Al-Kamil Muhammad Al-Adil Abu Bakr As-Salih Ajjub Al-Mu’azzam Turan Szah
Mamelucy (1250–1517)	Szadżar ad-Durr Ajbak Al-Mansur Ali Kutuz Bajbars Baraka Chan Salamisz Kalawun Al-Aszraf Chalil An-Nasir Muhammad Al-Adil Kitbugha Ladżin An-Nasir Muhammad Al-Muzaffar Bajbars An-Nasir Muhammad Al-Mansur Abu Bakr Kudżuk An-Nasir Ahmad As-Salih Isma’il Al-Kamil Szaban Al-Muzaffar Hadżdżi An-Nasir Hasan As-Salih Salih An-Nasir Hasan Al-Mansur Muhammad Al-Aszraf Szaban Al-Mansur Ali As-Salih al-Mansur Hadżdżi Barkuk As-Salih al-Mansur Hadżdżi Barkuk An-Nasir Faradż Al-Mansur Abd al-Aziz An-Nasir Faradż Al-Musta’in (abbasydzki kalif) Al-Mu’ajjad Szajch Al-Muzaffar Ahmad Az-Zahir Tatar As-Salih Muhammad Barsbaj Al-Aziz Jusuf Czakmak Al-Mansur Usman Al-Aszraf Inal Al-Mu’ajjad Ahmad Chuszkadan Jalbaj Timurbugha Kajtbaj An-Nasir Muhammad II Kansuh Dżanpulat Al-Adil Tumanbaj Kansuh al-Ghauri Al-Aszraf Tumanbaj
Wicekrólestwo Egiptu (1805–1914)	Muhammad Ali Ibrahim Pasza Muhammad Ali Abbas I Sa’id Pasza Isma’il Pasza Taufik Pasza Abbas II Hilmi
Sułtanat Egiptu (1914–1922)	Husajn Kamil Fu’ad I
Królestwo Egiptu (1922–1953)	Fu’ad I Faruk I Fu’ad II

Imamowie szyitów

Pierwsi imamowie	Ali Ibn Abi Talib (632–661) Hasan Ibn Ali (661 - 670) Husajn Ibn Ali (670 - 683)
Imamowie kajsanitów	Muhammad Ibn al-Hanafijja (zm. 700) Abu Haszim (zm. ok. 703) Ibrahim Ibn Muhammad (zm. 749)
Wspólni imamowie imamitów, ismailitów i zajdytów	Ali Ibn Husajn (683 - 713)
Wspólni imamowie imamitów i ismailitów	Muhammad al-Bakir (713 - 733) Dżafar as-Sadik (733 - 765)
Imamowie imamitów	Musa al-Kazim (765 - 799) Ali ar-Rida (799 - 818) Muhammad al-Dżawad (818 - 835) Ali al-Hadi (835 - 868) Hasan al-Askari (zm. 873 albo 874) Muhammad al-Mahdi (od 874 w ukryciu)
Imamowie ismailitów (Fatymidzi)	Isma’il Ibn Dżafar as-Sadik (zm. po 754) Muhammad Ibn Isma’il (zm. po 795) Abd Allah al-Akbar Ahmad Ibn Abd Allah Husajn Ibn Ahmad (zm. ok. 881) Muhammad Ibn Ahmad (zm. ok. 899) Abd Allah al-Mahdi (ok. 899 - 934) Al-Ka’im (934-946) Al-Mansur (946-953) Al-Mu’izz (953-975) Al-Aziz (975-996) Al-Hakim (996-1021) Az-Zahir (1021-1036) Al-Mustansir (1036-1094)
Imamowie ismailitów mustalitów (Fatymidzi)	Al-Mustali (1094-1101) Al-Amir (1101-1130) Al-Hafiz (1130-1149) Az-Zafir (1149-1154) Al-Fa’iz (1154-1160) Al-Adid (1160-1171)
Imamowie ismailitów nizarytów	Nizar Ibn al-Mustansir (zm. 1095) Al-Hadi Al-Muhtadi Al-Ka’ir Hasan II (1162 - 1166) Nur ad-Din Mohammad (1166 - 1210) Hasan III (1210 - 1221) Ala ad-Din Mohammad (1221 - 1255) Chorszah (1255 - 1257) Szams ad-Din Mohammad (1257 - 1310) Kasim Szah Eslam Szah Mohammad-e Eslam Szah Mostansir bellah II (zm. 1480) Abu Zarr Ali Murad Mirza (zm. 1574) Chalil Allah I (1574 - 1634) Nur ad-Dar Ali (1634 - 1671) Chalil Allah II (1634 - 1680) Szah Nezar (1680 - 1722) Sejjed Ali Hasan Ali Ghasem Ali Abol-Hasan Ali (zm. 1792) Szah Chalil Allah III (1792 - 1817) Aga Chan I (1817 - 1881) Aga Chan II (1881 - 1885) Aga Chan III (1885 - 1957) Aga Chan IV (1957 do dziś)
Wybrani imamowie zajdytów	Zajd Ibn Ali (zm. 740) Jahja Ibn Zajd (zm. 743) Abd Allah Ibn Mu’awija (zm. ok. 748/749) Jahja Ibn Abd Allah (zm. ok. 803) Ibn Tabataba (zm. 815) Hasan al-Utrusz (914 - 917) Husajn Ibn al-Hasan (zm. 1083) (Jemeńscy imamowie zajdytów zobacz: Władcy Jemenu)

Władcy Maroka

Idrysydzi

Idris I (788–791)
Idris II (791–826)
Muhammad ibn Idris (828–836)
Ali ibn Idris (836–848)
Jahja I (848–864)
Jahja II (864–874)
Ali ibn Umar (874–883)
Jahja III (883–904)
Jahja IV (904–925)
Hassan I al-Hadżam (925–927)
Al-Kasim Kannun (937–948)
Abu al-Aisz Ahmad (948–954)
Hassan II (954–974)

Fatymidzi

Abd Allah al-Mahdi bi-Allah (909–934)
Muhammad al-Kaim bi-Amr Allah (934–946)
Isma'il al-Mansur bi-Allah (946–953)
Ma'add al-Mu'izz li-Din Allah (953–975)
Nizar al-Aziz bi-Allah (975–996)
Husajn al-Hakim bi-Amr Allah (996–1021)
Ali az-Zahir (1021–1036)
Ma'add al-Mustansir bi-Allah (1036–1094)

Almorawidzi

Jahja ibn Umar (?–1056)
Abu Bakr ibn Umar (1056–1070)
Jusuf ibn Taszfin (1070–1106)
Ali ibn Jusuf (1106–1143)
Taszfin ibn Ali (1143–1145)
Ibrahim ibn Taszfin (1145)
Ishak ibn Ali (1145–1147)

Almohadzi

Abd al-Mumin ibn Ali (1145–1163)
Abu Jakub Jusuf I (1163–1184)
Abu Jusuf Jakub al-Mansur (1184–1199)
Muhammad an-Nasir (1199–1213)
Abu Jakub Jusuf II (1213–1224)
Abd al-Wahid I (1224)
Abdullah al-Adil (1224–1227)
Jahja al-Mutasim (1227–1229)
Idris I (1227–1232)
Abd al-Wahid II (1232–1242)
Ali as-Said (1242–1248)
Umar al-Murtada (1248–1266)
Idris II (1266–1269)

Marynidzi

Abdulhak I (1195–1217)
Usman I (1217–1240)
Muhammad I (1240–1244)
Abu Jahja Abu Bakr (1244–1248)

Sułtani

Abu Jahja Abu Bakr (1248–1258)
Umar ibn Jahja (1258–1259)
Abu Jusuf Jakub (1259–1286)
Abu Jakub Jusuf (1286–1307)
Abu Sabit (1307–1308)
Abu ar-Rabi (1308–1310)
Abu Said Usman II (1310–1331)
Abu al-Hassan Ali I (1331–1351)
Abu Inan Faris (1350–1358)
Muhammad II as-Said (1358–1359)
Abu Salim Ali II (1359–1361)
Abu Umar Taszfin (1361)
Abu Zajjan Muhammad III (1361–1366)
Abu al-Faris Abd al-Aziz I (1366–1372)
Abu al-Abbas Ahmad (1372–1384)
Abu Zajjan Muhammad IV (1384–1386)
Muhammad V (1386–1387)
Abu al-Abbas Ahmad (1387–1393)
Abd al-Aziz II (1393–1396)
Abu Amir Abdullah (1396–1398)
Abu Said Usman III (1398–1421)
Abdulhak II (1421–1465)
okres anarchii (1465–1472)

Wattasydzi

Abu Zakarija Jahja (1420–1448)
Ali ibn Jusuf (1448–1458)
Jahja ibn Abu Zakarija Jahja (1458–1459)

Sułtani

Muhammad asz-Szajch al-Mahdi (1472–1505)
Muhammad al-Burtukali (1505–1524)
Abu al-Abbas Ahmad ibn Muhammad (1524–1545)
Muhammad al-Kasri (1545–1547)
Abu al-Abbas Ahmad ibn Muhammad (1547–1549)

Sadyci

Abu Abdullah Muhammad I al-Kaim (1509–1517)
Ahmad al-Aradż (1517–1544)
Muhammad asz-Szajch (1517–1557)

Sułtani

Pierwszy okres	Muhammad asz-Szajch (1549–1554) Abu Hassun ibn Muhammad (1554) Muhammad asz-Szajch (1554–1557) Abdullah al-Ghalib (1557–1574) Abu Abdullah Muhammad II (1574–1576) Abu Marwan Abd al-Malik I (1576–1578) Ahmad al-Mansur (1578–1603) Abu Faris Abdullah (1603–1608)
Linia z Fezu	Muhammad asz-Szajch al-Mamun (1604–1613) Abd Allah II (1613–1623) Abd al-Malik (1623–1627)
Linia z Marrakeszu	Zidan Abu Maali (1603–1627) Abu Marwan Abd al-Malik II (1627–1631) Al-Walid ibn Zidan (1631–1636) Muhammad asz-Szajch as-Saghir (1636–1655) Ahmad al-Abbas (1655–1659)

Alawici

Sułtani Maroka

Maulaj Ali asz-Szarif (1631–1636)
Muhammad ibn Ali asz-Szarif (1636–1664)
Maulaj Raszid (1664–1666)
Maulaj Raszid (1666–1672)
Muhammad I as-Saghir, Al-Harrani, Abu al-Abbas Ahmad I, Maulaj Ismail (1672–1684)
Maulaj Ismail (1684–1727)
Abu al-Abbas Ahmad II (1727–1728)
Abd al-Malik (1728)
Abu al-Abbas Ahmad II (1728–1729)
Abdullah ibn Ismail (1729–1735)
Ali ibn Ismail (1735–1736)
Abdullah ibn Ismail (1736)
Muhammad II ibn Ismail (1736–1738)
Al-Mustadi ibn Ismail (1738–1740)
Abdullah ibn Ismail (1740–1745)
Zajn al-Abidin (1745)
Abdullah ibn Ismail (1745–1757)
Muhammad III (1757–1790)
Jazid ibn Muhammad, Hiszam ibn Muhammad (1790–1792)
Maulaj Sulajman (1792–1822)
Maulaj Abd ar-Rahman (1822–1859)
Muhammad IV (1859–1873)
Hassan I (1873–1894)
Abd al-Aziz IV (1894–1908)
Maulaj Abd al-Hafiz (1908–1913)
Jusuf ibn Hassan (1913–1927)
Muhammad V (1927–1953)
Muhammad ibn Arafa (1953–1955)
Muhammad V (1955–1957)

Królowie Maroka

Muhammad V (1957–1961)
Hassan II (1961–1999)
Muhammad VI (od 1999)

Kontrola autorytatywna (osoba):

Encyklopedia internetowa: