Albulapass

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Albulapass, analizując jego pochodzenie, ewolucję, znaczenie dzisiaj i możliwy rozwój w przyszłości. Albulapass to temat szeroko dyskutowany i badany w różnych obszarach, budzący zainteresowanie naukowców, badaczy, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Albulapass odgrywał kluczową rolę w różnych kontekstach, znacząco wpływając na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne. Poprzez wszechstronną analizę zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami zastosowanymi do zrozumienia Albulapass, a także implikacjami i wyzwaniami, jakie obecnie stwarza. Poprzez ten artykuł staramy się przedstawić wszechstronną wizję Albulapass i jego wpływu na społeczeństwo, promując konstruktywną i wzbogacającą debatę na ten bardzo istotny temat.

Albulapass,
Pass d’Alvra
Ilustracja
Państwo

 Szwajcaria

Wysokość

2315 m n.p.m.

Pasmo

Albula-Alpen,
Alpy Retyckie

Położenie na mapie Gryzonii
Mapa konturowa Gryzonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Albulapass,Pass d’Alvra”
Położenie na mapie Szwajcarii
Mapa konturowa Szwajcarii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Albulapass,Pass d’Alvra”
Ziemia46°35′02″N 9°50′20″E/46,583889 9,838889
Multimedia w Wikimedia Commons

Albulapass[1] lub Pass da l'Alvra[2][3][4] – przełęcz w pasmie Albula-Alpen, części Alp Retyckich, położona na wysokości 2315 m n.p.m. Leży w Szwajcarii, w kantonie Gryzonia. Przełęcz ta łączy La Punt Chamues-ch na południu z Alvaneu w regionie Maloja na północy.

Grzbietem przełęczy przebiega dział wodny oddzielający dorzecze Renu na zachodzie od dorzecza Dunaju na wschodzie.

Galeria

  • Widok z przełęczy na Piz Ela
    Widok z przełęczy na Piz Ela
  • Droga na przełęcz
    Droga na przełęcz
  • Widok z przełęczy na zachód
    Widok z przełęczy na zachód
  • Znak informacyjny
    Znak informacyjny

Przypisy

  1. ↑ Endonim niemiecki: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 202, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. . .
  2. ↑ Endonim retoromański: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 202, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. . .
  3. ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 290 i 372; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. . .
  4. ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. . .

    Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.

Linki zewnętrzne