Aleks Çaçi

W dzisiejszym świecie Aleks Çaçi jest tematem ciągłej debaty i kontrowersji. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, technologię, kulturę czy społeczeństwo, Aleks Çaçi przykuwa uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z Aleks Çaçi i przeanalizujemy jego wpływ na nasze życie. Od najnowszych osiągnięć naukowych po opinie ekspertów w tej dziedzinie – będziemy starali się rzucić światło na ten temat i zapewnić naszym czytelnikom pełny i wzbogacający przegląd. Mamy nadzieję rzucić światło na Aleks Çaçi poprzez wywiady, badania i konkretne przykłady i pomóc naszym czytelnikom lepiej zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.

Aleks Çaçi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1916
Palasë

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1989
Tirana

Narodowość

albańska

Język

albański

Dziedzina sztuki

powieść

Ważne dzieła

Ashtu Myzeqe

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleks Çaçi, ps. Deme Petriti (ur. 15 sierpnia 1916 we wsi Palasë, okręg Wlora, zm. 23 lutego 1989 w Tiranie[1]) – albański pisarz i publicysta.

Życiorys

Pochodził z biednej rodziny, o korzeniach greckich, mieszkającej na południu Albanii, w okręgu Himarë. Był synem Gogo Çaçiego i Evanthi. Ukończył szkołę handlową we Wlorze i pracował w miejscowej drukarni[1]. Był związany z grupą komunistyczną działającą w Korczy, będąc zarazem jednym z pierwszych komunistów, działających w Albanii. Należał do współtwórców pisma Wezwanie do wolności (alb. Kushtrimi i lirise), w którym publikował pierwsze swoje wiersze i artykuły[2]. Za swoją działalność polityczną został w 1936 uwięziony i kolejne dwa lata spędził w więzieniu w Beracie. W czasie wojny wydawał nielegalne pismo „Trumpeta Çlirimtare” (Trąbka wolności)[1].

Po zakończeniu wojny i przejęciu władzy przez komunistów, dokończył naukę w szkole i rozpoczął pracę dziennikarza[2]. Kontynuował także działalność literacką, stając się jednym z najbardziej znanych albańskich pisarzy, wiernych formule socrealizmu. W okresie bliskiej współpracy Albanii i Chin (1961-1977) przez kilka lat przebywał w Chinach, pisząc artykuły o tym kraju. Do swojej śmierci działał w Lidze Pisarzy i Artystów Albanii[1].

Oprócz dzieł literackich miał także na swoim koncie szereg tłumaczeń z greki (Tasos Leivaditīs, Janis Ritsos) i języka włoskiego.

W 1951 kilka z jego opowiadań ukazało się w Polsce, w tłumaczeniach z języka rosyjskiego.

Był żonaty (żona Persefona z d. Jorgoni), miał troje dzieci. Imię Çaçiego noszą ulice w tirańskiej dzielnicy Shkozë i we Wlorze.

Dzieła

  • 1943: Margarita Tutulani
  • 1947: Ashtu Myzeqe (Tu jest Muzeqe)
  • 1948: Me ty Stalin (Z Tobą, Stalinie, poezja)
  • 1951: Këngët e dheut (Pieśni ziemi, poezja)
  • 1953: Na hoqën çatinë (Zrywają nam dach)
  • 1955: Zarika (poezja)
  • 1963: Flamuj të kuq (Czerwony sztandar, poezja)
  • 1965: Ëndrrat e mia (Moje sny, dramat)
  • 1968: Legjenda e kuqe (Czerwona legenda)
  • 1971: I huaj në vendin e tij : tregime dhe përshkrime
  • 1972: Erdhi dita jonë (Nadszedł nasz dzień)
  • 1973: Fjalë të bardha: vjersha dhe poema
  • 1973: Poezia Shqipe (Poezja albańska)
  • 1975: Shtëpia përballë diellit (poezja)
  • 1976: Tregime te zgjedhura per fëmijë (Opowiadania zebrane dla dzieci)
  • 1977: Era e popullit (Epoka ludu)
  • 1980: Aroma e tokës (Zapach ziemi, poezja)
  • 1983: Bisedë me diellin (Co ludzie mówią, poezja)
  • 1985: Kanisk (poezja)
  • 1987: Vepra letrare
  • 1986: Një mijë vajza të vrara dhe poezi të tjera
  • 1987: Vepra letrare (Utwory literackie)

Tłumaczenia na język polski

Przypisy

  1. ↑ a b c d Aleks Caci. prabook.com. . (ang.).
  2. ↑ a b Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 369-370. (alb.).

Bibliografia

  • Robert Elsie: Zarys historii literatury albańskiej. Współczesna literatura albańska. Toruń: 2005. ISBN 83-231-1829-9.
  • Stuart E. Mann: Albanian literature: an outline of prose, poetry, and drama. B. Quaritch: 1955, s. 114. (ang.).