Aleksandar Zorić
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Aleksandar Zorić, postaci, która wywarła znaczący wpływ na historię. Od skromnych początków po monumentalne osiągnięcia Aleksandar Zorić udowodnił, że jest inspirującą postacią godną przestudiowania. Dzięki swojemu zaangażowaniu, pasji i determinacji Aleksandar Zorić pozostawił niezatarty ślad na świecie, przeciwstawiając się oczekiwaniom i pokonując przeciwności losu. Na tych stronach przyjrzymy się bliżej kluczowym momentom w życiu Aleksandar Zorić i zbadamy jego trwałe dziedzictwo. Dołącz do nas w tej podróży, aby dowiedzieć się więcej o historii i wpływie Aleksandar Zorić.
| ||||
| Data i miejsce urodzenia |
17 października 1925 | |||
|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
17 listopada 2000[1] | |||
| Obywatelstwo | ||||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
Aleksandar R. Zorić (cyr. Александар Зорић; ur. 17 października 1925 w Zemunie, zm. 17 listopada 2000) – jugosłowiański kolarz szosowy, indywidualny i drużynowy mistrz Jugosławii, uczestnik igrzysk olimpijskich, zwycięzca Wyścigu Pokoju.
Życiorys
Aleksandar Zorić pochodził z rodziny chłopskiej. Karierę kolarza rozpoczął w wieku 19 lat. Znaczący wpływ na jej przebieg, podobnie jak u wielu innych kolarzy z jego pokolenia, miała II wojna światowa. Ojciec Zoricia należał do partyzantki Tity i zginął w czasie walk. Aleksandar został ranny w 1945 roku podczas bombardowania Belgradu, stolicy Jugosławii i stracił wówczas oko[2].
Bohater jednego sezonu
Po II wojnie światowej jego kariera trwała krótko. W 1947 roku wywalczył indywidualnie i drużynowo z ekipą Serbii Mistrzostwo Jugosławii w kolarstwie szosowym. Jednakże największe sukcesy przyniósł mu kolejny rok. Zwyciężył w Tour de Yougoslavie i w Wyścigu Pokoju. Pierwsza edycja tego drugiego wyścigu składała się z dwóch oddzielnych wyścigów Warszawa-Praga i Praga-Warszawa. Obydwa rozpoczęły się 1 maja 1948 roku. Aleksandar Zorić uczestniczył w wyścigu Praga-Warszawa, podczas którego był członkiem zespołu Jugosławii. Został jego zwycięzcą, pomimo iż nie wygrał żadnego etapu. Najlepsze, drugie miejsca, zajął na 1. i 7. etapie wyścigu. Później podobna sztuka udała się jeszcze kilku kolarzom. Ponieważ wyścig Praga-Warszawa trwał dłużej niż Warszawa-Praga i zakończył się 9 maja to chronologicznie pierwszym zwycięzcą Wyścigu Pokoju został rodak Zoricia – August Prosenik.
Po tych udanych startach Zorić został zakwalifikowany do reprezentacji Jugosławii na XIV Igrzyska Olimpijskie, które odbyły się w tym samym roku w Londynie. Wystartował w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, którego jednak nie ukończył.
Względy polityczne zadecydowały o tym, że Jugosławia stała się państwem, na które niechętnie patrzyli przywódcy innych państw bloku wschodniego, a kolarze jugosłowiańscy nie wystartowali w kolejnych edycjach Wyścigu Pokoju. Aleksandar Zorić zakończył swoją karierę i powrócił do pracy na roli. Później wyemigrował do Stanów Zjednoczonych[3].
Sukcesy
- 1947
Mistrzostwo Jugosławii w kolarstwie szosowym (indywidualnie i drużynowo).
- 1948
- 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Wyścigu Pokoju
- 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Tour de Yougoslavie
Przypisy
- ↑ Aleksandar R Zorich. billiongraves.com. . (ang.).
- ↑ Jiří Černý, Ladislav Sosenka, Jaroslav Staněk: Závod míru: o cyklistech z nejkrásnějšího pelotonu světa. Wyd. I. Praga: Olympia, 1987, s. 17–21. (cz.).
- ↑ Biografia Aleksandra Zorića w Sports-reference.com. . . (ang.).
Bibliografia
- Aleksandar Zorić w serwisie cyclingarchives.com
- Aleksandar Zorić w Sports-references.com. sports-reference.com. .