Aleksander Blum

W dzisiejszym świecie Aleksander Blum jest tematem o wielkim znaczeniu i znaczeniu. Niezależnie od tego, czy jest to wydarzenie historyczne, wybitna postać, zjawisko społeczne, czy jakikolwiek inny obszar zainteresowań, Aleksander Blum przykuł uwagę i zainteresowanie niezliczonych ludzi na całym świecie. W tym artykule podjęto próbę zbadania i przeanalizowania różnych aspektów związanych z Aleksander Blum, oferując pełną i szczegółową wizję, która pozwala czytelnikom dokładnie zrozumieć ten temat i jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Dzięki wieloaspektowemu podejściu zostaną uwzględnione różne perspektywy i przedstawione różne punkty widzenia, w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do refleksji na temat Aleksander Blum.

Aleksander Blum
Data i miejsce urodzenia

14 października 1908
Woroneż, Rosja

Data i miejsce śmierci

27 maja 1996
Londyn, Wielka Brytania

Zawód, zajęcie

rusycysta, historyk

Aleksander Blum (ur. 14 października 1908 w Woroneżu, zm. 27 maja 1996 w Londynie) – polski rusycysta i historyk emigracyjny, badacz dziejów najnowszych.

Życiorys

W latach 1937–1939 był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[1].

W 1939 ukończył historię na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W okresie II wojny światowej żołnierz 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Wziął udział w obronie Francji w 1940, następnie internowany w Szwajcarii. Po uwolnieniu w 1941 przez trzy lata pełnił funkcję asystenta w katedrze historii średniowiecznej na Uniwersytecie we Fryburgu, obronił tam doktorat w zakresie literatury polskiej i rosyjskiej[2]. Po 1945 roku pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, habilitował się i wykładał historię na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie (PUNO). W latach 1956–1958 wykładał na Uniwersytecie Londyńskim, od 1958 pracował jako wykładowca języka rosyjskiego w Ealing Technical College. W 1965 otrzymał propozycję pracy w Council for National Academic Awards, w 1971 otrzymał nominację profesorską. W tym samym roku został profesorem historii nowoczesnej, a w latach 1972-1985 był dziekanem Wydziału Humanistycznego PUNO[2]. Inicjator Seminarium Kultury Polskiej na Ealingu. Od 1974 członek czynny Wydziału Humanistycznego Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[2].

W 1979 otrzymał złotą odznakę honorową Koła Lwowian (17 grudnia 1979)[3]. W 1981 otrzymał nagrodę pisarską Stowarzyszenia Polskich Kombatantów[4].

Publikacje

  • Jan III Sobieski, oprac. A. Blum, Komitet Kulturalno-Oświatowy D.S.P. 1943.
  • Le drame du commandement dans les oeuvres de Stanislas Wyspiański consacrées à L’insurrection de novembre 1830, Fribourg 1943.
  • Artyleria polska : kampania francuska 1949 : materiały do księgi pamiątkowej artylerii polskiej na Zachodzie 1940–1945, red. Aleksander Blum, Londyn: Koło Oficerów Artylerii 1983.
  • Moja zimna wojna (wspomnienia emigracyjne), Londyn: nakładem kolegów b. żołnierzy, ich rodzin, przyjaciół i subskrybentów 1984.
  • "L'oubli est pire que la mort" = "Zapomnienie jest gorsze od śmierci", Londres 1984.
  • "O broń i orły narodowe"... : (z Wilna przez Francję i Szwajcarię do Włoch). Wspomnienia, fotografie i dokumenty, Londyn: nakładem przyjaciół 1985.
  • Trzynaście lat Seminarium Kultury Polskiej PUNO na Ealingu Oświata, książka i prasa na obczyźnie. Prace Kongresu Kultury Polskiej, red. C. Czapliński, Londyn 1989, s. 233-235.
  • Artyleria polska : bitwa o Bolonię 1945 : materiały do księgi pamiątkowej artylerii polskiej na Zachodzie 1940–1945. Aleksander Blum (red.). Londyn: Koło Oficerów Artylerii, 1990.
  • Działania bojowe 2-ej Dywizji Strzelców Pieszych, oprac. zbior. pod red. Aleksandra Bluma i Tadeusza Kryski-Karskiego, Londyn: Koło b. Żołnierzy 2 Dywizji Strzelców Pieszych 1990.
  • Zwyciężeni, ale nie pokonani. Polska Dywizja na szwajcarskiej ziemi 1940–1945 = Besiegt, doch unbezwungen : eine polnische Division auf dem schweizerischen Boden 1940–1945, scenariusz i red. Zygmunt Prugar-Ketling; oprac. graf. Tadeusz Kazubek; aut. tekstów Aleksander Blum et al., Warszawa: "Rytm" 2000.

Przypisy

  1. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 450.
  2. ↑ a b c Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 100, 114. docplayer.pl. .
  3. ↑ Odznaki honorowe Koła Lwowian. „Biuletyn”. Nr 37, s. 98, grudzień 1979. Koło Lwowian w Londynie. 
  4. ↑ Kronika. Nagrody pisarskie SPK. „Biuletyn”. Nr 42, s. 84, grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie. 

Bibliografia

  • Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań 2005, s. 96-97.
  • Jerzy August Gawenda, Śp. Aleksander Blum , "Rocznik Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie" 39 (1995/1996), s. 22-23.
  • Zbigniew Andrzej Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 16-17.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

Linki zewnętrzne