Obecnie Aleksander Kossowski jest szeroko omawianym i dyskutowanym tematem w społeczeństwie. Z biegiem lat jego znaczenie staje się coraz bardziej oczywiste, a jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach, od polityki po technologię, kulturę i ekonomię. Aleksander Kossowski przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, generując rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego implikacji i poszukiwaniem rozwiązań problemów, jakie stwarza. W tym artykule szczegółowo zbadamy Aleksander Kossowski, analizując jego wpływ, implikacje i możliwe sposoby skutecznego rozwiązania tego problemu.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1886 |
Data i miejsce śmierci |
24 czerwca 1965 |
Specjalność: historia | |
Alma Mater | |
Aleksander Kossowski (ur. 30 stycznia 1886 w Sabłukowie koło Niżnego Nowogrodu, zm. 24 czerwca 1965 w Lublinie) – polski historyk i archiwista.
Był synem Józefata i Heleny z Jankowskich. Uczęszczał do szkoły realnej w Smoleńsku[1]. Absolwent historii Uniwersytetu Petersburskiego. Od 1917 do 1918 nauczał na Wyższych Kursach Polskich w Petersburgu i w Gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej. W okresie 1918–1924 wykładał na Uniwersytecie w Permie. Następnie był nauczycielem historii w Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Kowlu (1924-1926). Od 1926 do 1956 związany z Wydziałem Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Profesor nadzwyczajny - 1938, zwyczajny - 1947[2]. Pracownik Archiwum Państwowego w Lublinie w latach 1928-1949.
W listopadzie 1939 aresztowany wraz z grupą profesorów KUL i więziony na zamku lubelskim (do 19 kwietnia 1940). Wykłady na KUL wznowił w 1944. Od 1949 do 1952 był najpierw prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych KUL[2].
Jako historyk zajmował się dziejami reformacji na Lubelszczyźnie i na Wołyniu, unią kościelną w Polsce[2].