Aleksander Semkowicz

W dzisiejszym świecie Aleksander Semkowicz zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Czy to ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę, czy też znaczenie w sferze gospodarczej, Aleksander Semkowicz zdołał przyciągnąć uwagę i zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule kompleksowo przeanalizujemy wszystkie aspekty powiązane z Aleksander Semkowicz, badając jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje. Ponadto szczegółowo przeanalizujemy jego rolę w obecnym kontekście, a także możliwe prognozy na przyszłość, jakie mogą wyniknąć z jego obecności na scenie globalnej. Podobnie zajmiemy się różnymi perspektywami i opiniami na temat Aleksander Semkowicz, aby zapewnić naszym czytelnikom pełny i szczegółowy przegląd tego tematu, który jest dziś tak istotny.

Aleksander Semkowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1850
Lwów

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1923
Lwów

Zawód, zajęcie

mediewista

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)

Aleksander Semkowicz (ur. 7 lutego 1850 we Lwowie, zm. 2 kwietnia[a] 1923 tamże) – mediewista, profesor Uniwersytetu Lwowskiego.

Nagrobek Aleksandra Semkowicza i jego ojca

Życiorys

Był synem radcy Sądu Krajowego Aleksandra Semkowicza (zm. 1882) i Antoniny z domu Nycz. Uczęszczał do C. K. Gimnazjum w Samborze w latach 1861–1868 i C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie w latach 1868–1869, gdzie i złożył maturę. Pracował jako nauczyciel historii w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie. W latach 1892–1912 kustosz i dyrektor Biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego. Redaktor Kwartalnika Historycznego. Opublikował m.in. Krytyczny rozbiór «Dziejów polskich» Jana Długosza do roku 1384 (1887)[1]. Był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności i członkiem towarzystw naukowych, w tym Towarzystwa Historycznego we Lwowie[2].

Był laureatem Towarzystwa Literacko-Historycznego w Paryżu. W 1905 odznaczony Orderem Żelaznej Korony III klasy[3].

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 został członkiem Miejskiej Straży Obywatelskiej we Lwowie (sekcja IV w dzielnicy I)[4].

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[5].

Był ojcem Władysława.

Przypisy

  1. Aleksander Semkowicz, Krytyczny rozbiór Dziejów polskich Jana Długosza (do roku 1384), wyd. 1887. , polona.pl .
  2. Fryderyk Papée, Towarzystwo historyczne 1886-1900. „Kwartalnik Historyczny”, rocznik LI, zeszyt 1-2, Lwów 1937, s. 5.
  3. Osobiste. Odznaczenia. „Kurjer Lwowski”. 174, s. 3, 26 czerwca 1905. 
  4. Miejska Straż Obywatelska. „Słowo Polskie”. Nr 420, s. 3, 20 września 1914. 
  5. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 366. ISBN 83-04-02817-4.

Uwagi

  1. Według jego nekrologu w „Kurjerze Warszawskim”, zmarł 3 kwietnia.

Bibliografia

Linki zewnętrzne