Aleksander Szemiot
W dzisiejszym świecie Aleksander Szemiot przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Aleksander Szemiot stał się dziś stałym tematem rozmów. Kiedy badamy różne aspekty i aspekty składające się na zmienną Aleksander Szemiot, staje się oczywiste, że jej znaczenie i zakres są istotne na wielu poziomach. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty Aleksander Szemiot i to, jak pozostawił on niezatarty ślad we współczesnym społeczeństwie.
 pułkownik piechoty
| |
| Data urodzenia |
1 lutego 1868 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
Aleksander Szemiot (ur. 1 lutego 1868, zm. 13 stycznia 1919 pod Nowosiółkami) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
8 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do Szkoły Oficerskiej w Dęblinie. 3 stycznia 1919 na czele II batalionu 24 Pułku Piechoty wyruszył z Radomia na odsiecz Lwowa. W Przemyślu uzupełnił wyposażenie i uzbrojenie swojego pododdziału. Poległ 13 stycznia 1919 pod wsią Nowosiółki, w czasie pierwszej walki II/24 pp. 14 października 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej.
Przypisy
- ↑ W obronie Lwowa i Kresów Wschodnich (...) podano, że poległ 14 stycznia 1919 roku.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 19 grudnia 1918 roku, poz. 324.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918 roku, poz. 383.
- ↑ a b Pałac 1930 ↓, s. 6.
- ↑ Pałac 1930 ↓, s. 10, 36.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 862.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920, s. 1060.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Józef Pałac: Zarys historji wojennej 24-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- W obronie Lwowa i Kresów Wschodnich. Polegli od 1 listopada 1918 do 30 czerwca 1919, Nakładem Straży Mogił Polskich Bohaterów, Lwów 1926