Aleksandr Jakuszew

W dzisiejszym świecie Aleksandr Jakuszew to temat budzący duże zainteresowanie i dyskusję. Wraz z postępem technologii i globalizacją Aleksandr Jakuszew nabrał niespotykanego wcześniej znaczenia, wpływając na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Od wpływu na politykę i gospodarkę po wpływ na kulturę i edukację, Aleksandr Jakuszew stał się centralną kwestią w programie publicznym. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i debatom wokół Aleksandr Jakuszew, analizując jego znaczenie i implikacje we współczesnym świecie.

Aleksandr Jakuszew
Александр Якушев
Ilustracja
Aleksandr Jakuszew (2017)
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1947
Bałaszycha

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sapporo 1972 hokej na lodzie
złoto Innsbruck 1976 hokej na lodzie
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Siergiejewicz Jakuszew, ros. Александр Сергеевич Якушев (ur. 2 stycznia 1947 w Bałaszysze) – rosyjski hokeista, reprezentant ZSRR, dwukrotny olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.

Aleksandr Jakuszew podczas meczu w szwajcarskim Bernie (2009)

Kariera zawodnicza

Pochodził z przedmieść Moskwy. Wychowanek i wieloletni zawodnik Spartaka Moskwa. Pod koniec kariery wyjechał do Austrii i tam rozegrał trzy ostatnie sezony w karierze.

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1967, 1969, 1970, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1979, Summit Series 1972, 1974, Canada Cup 1976 oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 1972, 1976.

W czasie kariery zyskał przydomek Jak-15 od nazwy samolotu Jak-15[1].

Dalsza kariera

Po zakończeniu kariery został sędzią hokejowym, a ponadto trenerem. Początkowo pracował jako asystent w Spartaku, a następnie jako pierwszy szkoleniowiec. Prowadził także reprezentację Rosji na turniejach MŚ 1999 i 2000.

Ponadto w ramach amatorskich rozgrywek hokejowych, powołanych przez prezydenta Władimira Putina i weteranów radzieckiego i rosyjskiego hokeja pod nazwą Nocna Hokejowa Liga działa prezydent rozgrywek[2].

Został kierownikiem ekipy Rosji juniorów w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 2015[3].

Został przewodniczącym rady powierniczej Spartaka Moskwa[4].

Osiągnięcia

Reprezentacyjne
Klubowe
  • Brązowy medal mistrzostw ZSRR: 1964, 1972, 1975, 1979, 1980 ze Spartakiem Moskwa
  • Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1965, 1966, 1968, 1970, 1973 ze Spartakiem Moskwa
  • Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1967, 1969, 1976 ze Spartakiem Moskwa
  • Finalista Pucharu ZSRR: 1967, 1977 ze Spartakiem Moskwa
  • złoto Puchar ZSRR: 1970, 1971 ze Spartakiem Moskwa
Indywidualne
Szkoleniowe
  • Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1991 ze Spartakiem Moskwa
  • Brązowy medal mistrzostw ZSRR: 1992 ze Spartakiem Moskwa

Wyróżnienia i odznaczenia

Wyróżnienia hokejowe
Odznaczenia państwowe

Przypisy

  1. ↑ Zarchiwizowana kopia. . .
  2. ↑ Руководство | Ночная Хоккейная Лига (НХЛ) , nhliga.org .
  3. ↑ Statistics - WM20 - International Ice Hockey Federation IIHF , www.worldjunior2015.com .
  4. ↑ Александр Якушев: "В следующем сезоне "Спартак" точно сыграет в плей-офф". Хоккей - КХЛ. СПОРТ-ЭКСПРЕСС , www.sport-express.ru .
  5. ↑ Hokeiści ZSRR zakończyli MŚ bez porażki. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 16 z 21 kwietnia 1975. 
  6. ↑ Brodeur, St. Louis among six selected for Hockey Hall of Fame. nhl.com, 2018-06-26. . (ang.).
  7. ↑ Zarchiwizowana kopia. . .
  8. ↑ Zarchiwizowana kopia. . .

Linki zewnętrzne

Trenerzy reprezentacji Rosji w hokeju na lodzie