Znaczenie Alexander Isak w dzisiejszym społeczeństwie jest niezaprzeczalne. Od samego początku Alexander Isak odgrywał fundamentalną rolę w wielu aspektach życia codziennego, od polityki po ekonomię, kulturę i technologię. W ostatnich latach zainteresowanie Alexander Isak wzrosło wykładniczo, częściowo dzięki postępom w badaniach i rozwoju, które pozwoliły na lepsze zrozumienie jego znaczenia i wpływu na świat. W tym artykule zbadamy rolę, jaką odgrywa Alexander Isak w naszym obecnym społeczeństwie, a także jej ewolucję w czasie i możliwe implikacje na przyszłość.
![]() Alexander Isak w barwach reprezentacji Szwecji (2019) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
21 września 1999 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
190 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
14 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Alexander Isak (ur. 21 września 1999 w Solnie) – szwedzki piłkarz pochodzenia erytrejskiego,[1] występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Newcastle United oraz reprezentacji Szwecji. Uczestnik Mistrzostw Europy 2020.
Wychowanek AIK Fotboll, w którym rozpoczął treningi w wieku 5 lat[2]. W pierwszej drużynie tego klubu zadebiutował 28 lutego 2016 w wygranym 6:0 meczu Pucharu Szwecji z Tenhults IF, w którym strzelił gola, stając się najmłodszym w historii klubu strzelcem gola w oficjalnym meczu[3][4]. Debiut ligowy zaliczył 7 kwietnia 2016 w wygranym 2:0 meczu z Östersunds FK, w którym także strzelił gola[5]. W maju 2016 został oficjalnie włączony do pierwszej drużyny, podpisując dwuipółletni kontrakt[2]. 21 września 2016, w dniu swoich siedemnastych urodzin, strzelił 2 gole w wygranym 3:0 derbowym spotkaniu z Djurgårdens IF[6]. W listopadzie 2016 został debiutantem sezonu oraz ulubieńcem kibiców w lidze szwedzkiej[7].
W styczniu 2017 podpisał długoterminowy kontrakt z Borussią Dortmund[8]. 2 lutego 2017 transfer został oficjalnie zatwierdzony przez FIFA[9]. 14 marca 2017 zadebiutował w tym klubie w wygranym 3:0 meczu Pucharu Niemiec ze Sportfreunde Lotte, wchodząc na boisko w 86. minucie spotkania[10][11]. W Bundeslidze zadebiutował 17 września 2017 w wygranym 5:0 meczu z 1. FC Köln, wchodząc na boisko w 85. minucie spotkania za Pierre-Emericka Aubameyanga[12][13]. Po raz pierwszy w podstawowym składzie zagrał 24 października 2017 w wygranym 5:0 meczu Pucharu Niemiec z 1. FC Magdeburg, w którym strzelił gola i zanotował asystę[14]. Był to jego jedyny gol i asysta zdobyte dla niemieckiego zespołu[15].
W styczniu 2019 został wypożyczony do końca sezonu do Willem II Tilburg[16]. Zadebiutował w tym klubie 27 stycznia 2019 w wygranym 1:0 spotkaniu z FC Utrecht[17], natomiast po raz pierwszy w podstawowym składzie zagrał 2 lutego 2019 w przegranym 1:2 meczu z FC Utrecht[18]. Pierwszego gola strzelił dwa tygodnie później w przegranym 2:3 pojedynku z Vitesse Arnhem[19]. 30 marca w wygranym 3:2 meczu z Fortuną Sittard strzelił 3 gole z rzutów karnych jako pierwszy zawodnik w historii Eredivisie[20]. Łącznie w holenderskim klubie wystąpił 16 razy i strzelił 13 goli[21], zostając najlepszym strzelcem sezonu w swojej drużynie (ex aequo z Franem Solem) i trzynastym w lidze[22]. Ponadto wraz z klubem dotarł do finału Pucharu Holandii, w którym Willem II przegrało z Ajaxem 0:4[23]. W meczu półfinałowym, w którym zespół z Tilburga pokonał AZ Alkmaar po rzutach karnych, Isak strzelił gola na 1:1[24]. Willem II zagrało w finale pucharu po raz pierwszy od 2005 roku[25].
W czerwcu 2019 podpisał pięcioletni kontrakt z Realem Sociedad[26]. Zadebiutował w tym klubie 17 sierpnia 2019 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Valencia CF[27], a pierwszego gola strzelił 22 września 2019 w wygranym 3:1 meczu z Espanyolem[28]. Kolejną bramkę zdobył 27 października 2019 w wygranym 1:0 spotkaniu z Celtą Vigo[29]. W sezonie 2019/2020 najczęściej wchodził na boisko z ławki rezerwowych, jednakże wystąpił niemal we wszystkich meczach swojej drużyny. Tylko czterokrotnie rozegrał cały mecz, z czego trzy razy w Copa del Rey. Łącznie we wszystkich rozgrywkach strzelił 16 goli[15] i zdobył z zespołem Puchar Króla[30], zostając królem strzelców tych rozgrywek z 7 bramkami[31]. W sezonie 2020/2021 był już podstawowym zawodnikiem drużyny[15]. 21 lutego 2021 strzelił hat tricka w wygranym 4:0 spotkaniu z Deportivo Alavés[32], stając się pierwszym Szwedem od 1949 roku, który strzelił 3 gole w jednym meczu w lidze hiszpańskiej[33]. Łącznie strzelił 17 goli w 34 meczach ligowych[34], co dało mu szóste miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców sezonu[35]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem sezonu przez kibiców klubu[36]. W lipcu 2021 przedłużył kontrakt z klubem do czerwca 2026[37].
W sierpniu 2022 przeszedł do Newcastle United[38]. Zadebiutował w tym klubie 31 sierpnia w przegranym 1:2 meczu z Liverpoolem, w którym strzelił gola[39].
Młodzieżowy reprezentant Szwecji w kadrach od U-16[40] do U-21[41]. W dorosłej reprezentacji zadebiutował 8 stycznia 2017 w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z Wybrzeżem Kości Słoniowej[42]. Pierwszego gola w kadrze zdobył 4 dni później w wygranym 6:0 spotkaniu towarzyskim ze Słowacją, stając się najmłodszym strzelcem gola w historii reprezentacji[43]. Kolejną bramkę strzelił 7 czerwca 2019 w wygranym 3:0 meczu eliminacji do ME 2020 z Maltą[44]. Następne 2 gole zdobył 5 września 2019 w wygranym 4:0 spotkaniu eliminacji do Euro 2020 z Wyspami Owczymi[45]. Kolejną bramkę strzelił 8 października 2020 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Rosją[46].
18 maja 2021 znalazł się w gronie 26 zawodników powołanych na Euro 2020[47]. Na mistrzostwach wystąpił w trzech meczach grupowych: zremisowanym 0:0 z Hiszpanią[48], wygranym 1:0 ze Słowacją[49], w którym został uznany najlepszym zawodnikiem spotkania[50] oraz wygranym 3:2 z Polską, po których Szwedzi wygrali grupę i awansowali do ⅛ finału, gdzie zagrali z Ukrainą[51]. Szwedzi przegrali ten mecz 1:2 po dogrywce, a Isak zanotował asystę przy golu na 1:1[52].
Jest zawodnikiem szybkim, silnym[53] i inteligentnym[54], z dobrym dryblingiem[53][54]. Często bywa porównywany do Zlatana Ibrahimovicia[54][55].
Jest synem imigrantów z Erytrei, którzy pod koniec lat 80. wyemigrowali do Szwecji[53]. Ma siostrę Nyat i brata Binyama[56].