W tym artykule poruszony zostanie temat Alfred Tuček, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Alfred Tuček to temat, który wpływa na ludzi w każdym wieku, płci i klasach społecznych, generując sprzeczne opinie i budząc duże zainteresowanie ze względu na jego dzisiejsze znaczenie. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane ze zmienną Alfred Tuček, od jej pochodzenia po wpływ na codzienne życie ludzi. Zaprezentowane zostaną różne perspektywy i punkty widzenia w celu głębokiego zrozumienia znaczenia Alfred Tuček w dzisiejszym społeczeństwie.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk (kompozytor, dyrygent) |
Alfred Tuček (ur. 7 kwietnia 1904 w Ptuju, zm. 2 sierpnia 1987 w Dubrowniku) – jugosłowiański dyrygent, kompozytor i skrzypek.
Uczył się gry na skrzypcach w Ptuju, Belgradzie, Mariborze i Sarajewie, gdzie ukończył wyższą szkołę muzyczną. Od roku 1922 został muzykiem orkiestry wojskowej w Belgradzie, Mariborze, a następnie w Splicie. W latach 1930–1933 był dyrygentem orkiestry gwardii królewskiej w Mostarze[1].
W latach 1937–1942 dyrygował w Slavonskim Brodzie. Następnie od 1942 do 1945 prowadził orkiestrę kameralną w radio w Banja Luce. W okresie okupacji kilkakrotnie więziony i represjonowany. Po II wojnie światowej został członkiem orkiestry przy operze w Sarajewie[1]. W roku 1953 zorganizował orkiestrę symfoniczną w Mostarze oraz nauczał w Szkole Muzycznej[2]. W roku 1970 został uhonorowany tablicą pamiątkową w Mostarze[1].
W 1966 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Dubrowniku. W następnych latach był członkiem miejscowej orkiestry miejskiej, a także nauczał muzyki w Dubrowniku, Gruda i Cavtacie[1].
Pod koniec lat 20. Alfred Tuček skontaktował się z biurem „Latarni Morskiej – Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego w Królestwie Jugosławii” działającym w Mariborze. Gdy pracował w Mostarze przyjął wierzenia Świadków Jehowy. W 1934 roku poślubił Fridę współwyznawczynię z Niemiec i pionierkę. Wspólnie prowadzili działalność kaznodziejską w różnych regionach Królestwa Jugosławii, a także dotarli do Bułgarii[3].
Muzyka orkiestrowa:
Na małą orkiestrę:
Kameralny:
Inspiracja na róg i fortepian