Alfred Vulpian

W dzisiejszym świecie Alfred Vulpian stał się tematem coraz większego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na zdrowie i środowisko, Alfred Vulpian przykuł uwagę badaczy, aktywistów, polityków i zwykłych obywateli. Kontynuując badanie różnych aspektów Alfred Vulpian, niezwykle ważne jest zrozumienie jego zakresu i znaczenia w naszym codziennym życiu. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Alfred Vulpian i jego wpływowi na nasz współczesny świat, dostarczając cennych informacji i kluczowych perspektyw na ten temat.

Alfred Vulpian
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1826
Paryż

Data i miejsce śmierci

18 maja 1887
Paryż

Zawód, zajęcie

neurolog

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Pomnik Vulpiana na Rue de l'Ecole de Médecine w Paryżu

Edmé Félix Alfred Vulpian (ur. 5 stycznia 1826 w Paryżu, zm. 18 maja 1887 tamże) – francuski neurolog.

Życiorys

W swoich badaniach zajmował się głównie nadnerczami. Był jednym z odkrywców stwardnienia zanikowego bocznego, określanego niekiedy na jego cześć zespołem Vulpiana-Bernhardta[1][2].

Prace

  • Essai sur l'origine réelle de plusieurs nerfs crâniens. Doctoral thesis, Paris, 1853.
  • Note sur quelques réactions propres à la substance des capsules surrénales. Comptes rendus de l'Académie des Sciences, Paris, 1856, 43: 663-665.
  • Des pneumonies secondaires. Thèse d'agrégation, Paris, 1860.
  • Leçons sur la physiologie générale et comparée du système nerveux, faites en 1864 au Muséum d'histoire naturelle. Paris, Gerner-Baillière, 1866.
  • Leçons sur l'appareil vaso-moteur (physiologie et pathologie) faites à la Faculté de Médecine de Paris en 1873. Rédigées par H. C. Carville. Paris, Gerner-Baillière, 2 volumes, 1874-1875.
  • Leçons sur la pathologie expérimentale de l'appareil digestif.
  • Leçons sur l'action physiologique des poisons et médicaments, faites à la Faculté de médecine de Paris en 1875. Journal de l'École de Médecine.
  • Maladies du système nerveux; leçons professées à la Faculté de Médecine. 2 volumes, Paris, Doin, 1879 and 1886.

Przypisy

  1. ↑ Justyna Kubiszewska, Hubert Kwieciński. Stwardnienie boczne zanikowe. „Postępy Nauk Medycznych”, 2010. 
  2. ↑ LC. Wijesekera, S. Mathers, P. Talman, C. Galtrey i inni. Natural history and clinical features of the flail arm and flail leg ALS variants.. „Neurology”. 72 (12), s. 1087-1094, 2009. DOI: 10.1212/01.wnl.0000345041.83406.a2. PMID: 19307543. 

Bibliografia

  • Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wiedeń: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 1794-1795.