W dzisiejszym świecie Alicja Szweykowska staje się coraz ważniejszy. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na sferę kulturową, Alicja Szweykowska stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w tej dziedzinie po amatorów, Alicja Szweykowska zdołał przyciągnąć uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Alicja Szweykowska, aby rzucić światło na jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
doktor habilitowany nauk biologicznych | |
Specjalność: fizjologia roślin | |
Alma Mater | |
Profesor | |
Wydział |
Wydział Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
Alicja Szweykowska (ur. 12 stycznia 1926 w Inowrocławiu, zm. 8 listopada 2002[1] k. Wieruszowa) – polska uczona, botanik, fizjolog i morfolog roślin, profesor nauk biologicznych.
Alicja Szweykowska urodziła się 12 stycznia 1926 roku w Inowrocławiu. Była żoną Jerzego Szweykowskiego, z którym miała dwoje dzieci: Marię Szweykowską-Muradin oraz Zofię Szweykowską-Kulińską. Zmarła 8 listopada 2002 r. k. Wieruszowa. Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym nr 1 Miłostowo w Poznaniu[2].
Studia przyrodnicze rozpoczęła na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim w 1944 r.[2], a ukończyła w 1948 na Uniwersytecie Poznańskim (dziś Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) uzyskując tytuł magistra filozofii. W trakcie studiów rozpoczęła pracę w Katedrze Botaniki Ogólnej, a w latach 1961–1978 pełniła funkcję jej kierownika. Szweykowska poza kierowaniem Katedrą pełniła funkcję prodziekana ds. studenckich w latach 1962–1966. W 1969 uzyskała tytuł profesora nauk przyrodniczych. W latach 1969–1981 pełniła funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych w Instytucie Biologii. W latach 1978–1988 kierowała Zakładem Fizjologii Roślin.
Przedmiotem badań Szweykowskiej były mechanizmy działania regulatorów wzrostu i morfogenezy roślin, szczególnie interesowała się rolą cytokinin.
Wypromowała 72 magistrantów i 12 doktorantów, była recenzentem 22 rozpraw doktorskich oraz 20 rozpraw habilitacyjnych[3]. Opublikowała wiele prac naukowych oraz książek. Była autorką m.in. Fizjologii roślin oraz dwutomowej Botaniki, którą napisała wraz z mężem Jerzym Szweykowskim. Poza pisaniem publikacji była członkiem redakcji czasopisma Acta Physiologiae Plantarum[3].
Alicja Szweykowska była m.in. członkiem Komitetu Botaniki oraz Komitetu Fizjologii, Genetyki i Hodowli Roślin Polskiej Akademii Nauk.
W 1995 roku została wyróżniona Medalem im. Władysława Szafera[4]. Medal przyznawany jest autorom prac z zakresu botaniki, odznaczających się wybitną wartością naukową.