W tym artykule zajmiemy się tematem Alojzy Lysko, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Alojzy Lysko to temat budzący kontrowersje i debaty, budzący duże zainteresowanie zarówno w środowisku akademickim, jak i w społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Alojzy Lysko, od jego pochodzenia i ewolucji, po wpływ na różne obszary. Dodatkowo przeanalizujemy możliwe implikacje i konsekwencje, jakie Alojzy Lysko może mieć w przyszłości. Bez wątpienia Alojzy Lysko to temat zasługujący na głęboką refleksję i analizę, dlatego istotne jest pogłębienie naszego zrozumienia go.
| Data i miejsce urodzenia |
15 lutego 1942 |
|---|---|
| Poseł V kadencji Sejmu | |
| Okres |
od 19 października 2005 |
| Przynależność polityczna | |
Alojzy Wiktor Lysko (ur. 15 lutego 1942 w Bojszowach) – polski pisarz, nauczyciel górnictwa, polityk i samorządowiec związany ze Śląskiem, poseł na Sejm V kadencji.
Jego ojciec był wcielony do Wehrmachtu, zginął na froncie wschodnim[1].
Deklaruje się jako Ślązak[2]. Magister administracji po Uniwersytecie Śląskim. W latach 1964–1992 (do czasu przejścia na emeryturę) pracował jako nauczyciel górnictwa, przez kilka lat był dyrektorem szkoły. Jest autorem książek o tematyce historycznej i śląskiej, m.in. publikacji To byli nasi ojcowie, poświęconej osobom przymusowo wcielonym do niemieckiego wojska.
Należał kolejno do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego i Przymierza Prawicy, z którym przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W latach 1998–2005 zasiadał w sejmiku śląskim. W wyborach parlamentarnych w 2001 z listy PiS bez powodzenia kandydował do Sejmu, a w wyborach w 2005 uzyskał mandat poselski w okręgu katowickim.
Jako jedyny poseł PiS 7 września 2007 głosował przeciwko skróceniu kadencji Sejmu. Początkowo deklarował brak zamiaru kandydowania w przedterminowych wyborach parlamentarnych, ostatecznie przyjął propozycję Platformy Obywatelskiej, z rekomendacji której bezskutecznie ubiegał się o mandat senatora. Powołany później w skład rady programowej TVP Katowice. Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[3][4].