Ana Fidelia Quirot

W tym artykule temat Ana Fidelia Quirot został omówiony z szerokiej i zróżnicowanej perspektywy. Ana Fidelia Quirot to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych sferach społeczeństwa, generując sprzeczne opinie i rozbieżne stanowiska. Na przestrzeni dziejów Ana Fidelia Quirot odegrał fundamentalną rolę w ewolucji różnych aspektów życia codziennego, a także w rozwoju kultury i tożsamości różnych społeczności. Dzięki szczegółowej i dogłębnej analizie zbadane zostaną liczne krawędzie składające się na złożoność Ana Fidelia Quirot, badając jego wpływ, implikacje i możliwe prognozy na przyszłość.

Ana Fidelia Quirot
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1963
Palma Soriano

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba
Igrzyska olimpijskie
srebro Atlanta 1996 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
brąz Barcelona 1992 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
Mistrzostwa świata
złoto Göteborg 1995 bieg na 800 m
złoto Ateny 1997 bieg na 800 m
srebro Tokio 1991 bieg na 800 m
Igrzyska panamerykańskie
złoto Indianapolis 1987 bieg na 400 m
złoto Indianapolis 1987 bieg na 800 m
złoto Hawana 1991 bieg na 400 m
złoto Hawana 1991 bieg na 800 m
srebro San Juan 1979 sztafeta 4 × 400 m
srebro Caracas 1983 bieg na 400 m
srebro Hawana 1991 sztafeta 4 × 400 m
brąz Caracas 1983 sztafeta 4 × 400 m
Uniwersjada
złoto Duisburg 1989 bieg na 400 m
złoto Duisburg 1989 bieg na 800 m
srebro Kobe 1985 bieg na 400 m
brąz Kobe 1985 bieg na 800 m

Ana Fidelia Quirot Moré (ur. 23 marca 1963 w Palma Soriano) – kubańska lekkoatletka, biegaczka, specjalizująca się w biegu na 800 metrów, mistrzyni świata, medalistka olimpijska.

Quirot pojawiła się na światowych arenach lekkoatletycznych pod koniec lat 80. XX wieku. Na mistrzostwach świata w 1987 zajęła wysokie czwarte miejsce. Cztery lata później na mistrzostwach świata w Tokio zdobyła już srebrny medal. Kolejnym jej sukcesem był brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992.

Po igrzyskach Quirot przeżyła w swoim domu wypadek, na skutek którego oparzeniu uległo 40% jej ciała. Quirot była wówczas w ciąży. Jej córka nie przeżyła przedwczesnego porodu wywołanego wypadkiem. Pomimo poważnych obrażeń udało jej się powrócić do sportu wyczynowego. Pod koniec 1993 wystąpiła na Igrzyskach Środkowoamerykańskich, zajmując drugie miejsce za reprezentantką Surinamu Letitią Vriesde.

W następnych latach odnosiła kolejne sukcesy: złote medale mistrzostw świata Göteborg 1995 i Ateny 1997. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 zdobyła srebrny medal.

Quirot jest jedną z niewielu biegaczek, które pokonały 800 m w czasie poniżej 1 minuty 55 sekund. Jej rekord życiowy 1:54,44, który osiągnęła w 1989, daje jej czwarte miejsce na liście najlepszych zawodniczek w historii tej konkurencji, jest także rekordem Ameryki Północnej i Środkowej. Jest ona także aktualną rekordzistką świata w biegu na 600 metrów (1:22,63 w 1997). Do Quirot należą także rekordy Kuby na dystansach: 400 (49,61 w 1991) oraz 1000 metrów (2:33,12 w 1989). W latach 1978–1996 pięciokrotnie poprawiała rekord kraju w sztafecie 4 × 400 metrów, zawsze biegnąc na ostatniej zmianie[1]. Wynik 3:24,23 uzyskany na igrzyskach w Atlancie (1996) był rekordem Kuby przez następne 12 lat.

Przypisy

  1. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 322.

Linki zewnętrzne