W tym artykule poruszony zostanie temat Anatolij Pierow, który stał się bardzo istotny we współczesnym społeczeństwie. Z różnych obszarów Anatolij Pierow stał się tematem zainteresowania i debaty, generując sprzeczne opinie i różne perspektywy. Ważne jest, aby dokładnie przeanalizować aspekty związane z Anatolij Pierow, jego wpływem na życie codzienne, jego ewolucją w czasie i jego znaczeniem w bieżącym kontekście. W tym artykule będziemy starali się przedstawić szeroką i krytyczną wizję Anatolij Pierow, w celu promowania głębokiej refleksji na ten temat.
Pełne imię i nazwisko |
Anatolij Wasiljewicz Pierow | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1926 | |||||||||
Data i miejsce śmierci |
22 września 2001 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Anatolij Wasiljewicz Pierow (ros. Анатолий Васильевич Перов, ur. 12 sierpnia 1926 w Moskwie, zm. 22 września 2001 tamże[1]) – radziecki bokser, medalista olimpijski z 1952.
Jego pierwszym sukcesem było mistrzostwo ZSRR juniorów w wadze półciężkiej w 1945[1]. Później rywalizował w kategorii ciężkiej, ale nie odnosił spodziewanych sukcesów i w 1951 wrócił do wagi półciężkiej.
Zdobył w niej brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach. Po pokonaniu Henry’ego Coopera z Wielkiej Brytanii i Gianbattisty Alfonsettiego z Włochu przegrał w półfinale z Antonio Pacenzą z Argentyny[1].
Był mistrzem ZSRR w wadze półciężkiej w 1952[2], wicemistrzem w wadze ciężkiej w 1948[3] i 1950[4] oraz w wadze półciężkiej w 1953[5], a także brązowym medalistą w wadze ciężkiej w 1949[6] i w wadze półciężkiej w 1954[7].
Jest pochowany na Cmentarzu Wwiedieńskim w Moskwie[8].