W dzisiejszym świecie Anawa (zespół muzyczny) to temat, który przykuł uwagę wielu osób. Od momentu powstania Anawa (zespół muzyczny) był przedmiotem debaty i dyskusji w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i wzbudzając szerokie zainteresowanie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, jego znaczenie w konkretnym momencie historycznym, czy też wpływ na sferę kulturową, Anawa (zespół muzyczny) zdołał przeniknąć różne sfery życia codziennego. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Anawa (zespół muzyczny), analizując jego znaczenie i implikacje w różnych kontekstach. Dołącz do nas w tej wycieczce po Anawa (zespół muzyczny) i odkryj klucze do zrozumienia jego dzisiejszego znaczenia.
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek |
zespół instrumentalny |
Aktywność |
1966–1973, 1976–1989, 1994–2003 |
Anawa – polski zespół instrumentalny, założony w grudniu 1966 roku w Krakowie. Z czasem przekształcił się w samodzielną grupę wokalno-instrumentalną.
Na początku był to kabaret studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – Anawa, który tworzyli: Jan Kanty Pawluśkiewicz, Marek Czuryło, Adam Pasternakiewicz, Ziemowit Pawluśkiewicz, Michał Pawluśkiewicz i Tadeusz Kalinowski. Wkrótce dołączył Marek Grechuta. Artyści określali swoją działalność jako: sztukę jarmarczno-cyrkową, z przerwami na piosenkę liryczną[1].
W kabarecie Anawa powstały pierwsze utwory autorstwa Grechuty i Pawluśkiewicza[1]. Kompozycje miały nastrój liryczny (Pomarańcze i mandarynki), lub żartobliwy (Tango Anawa). Równolegle z kabaretem powstał zespół muzyczny Anawa, który tworzyli: M. Grechuta (śpiew), J.K. Pawluśkiewicz (fortepian), Zbigniew Wodecki (skrzypce), Anna Wójtowicz (wiolonczela), Tadeusz Dziedzic (gitara).
Zespół odniósł znaczące sukcesy. W 1967 zdobył Grand Prix na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. Zespół był wielokrotnie nagradzany na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1968, 1969, 1971)[1]. W 1969 Anawa zrealizowała pierwszą czwórkę dla Pronitu, a telewizja wyemitowała film pt. Będziesz moją panią. Skład formacji na przestrzeni lat wielokrotnie ulegał zmianom. Z zespołem współpracowali: gitarzysta Marek Jackowski i kontrabasista, a następnie flecista Jacek Ostaszewski. Muzycy brali udział w nagraniu płyt Marek Grechuta & Anawa (1970) i Korowód (1971). W grupie pojawiły się różnice na tle artystycznym.
Latem 1972 roku, po rozstaniu z Grechutą, Ostaszewskim i Jackowskim (dwaj ostatni muzycy wraz z Tomaszem Hołujem stworzyli trio Osjan) wokalistą grupy został Andrzej Zaucha (wcześniej w Dżamblach), z którym został nagrany tylko jeden album pt. „Anawa”[1]. Na płycie Jan Kanty Pawluśkiewicz dał wyraz swoim ówczesnym upodobaniom mieszając poezję (głównie Leszka Aleksandra Moczulskiego) z awangardą i jazz-rockiem. Grupa była jednym z uczestników koncertu towarzyszącego igrzyskom olimpijskim w Monachium oraz atrakcją najważniejszych imprez kulturalnych środowiska akademickiego, np. w maju 1973, kiedy to uczestniczyła w Studenckiej Wiośnie Estradowej, czy we wrześniu w Intercopernicaliach. Grupa znalazła się na obrzeżach rodzimej rozrywki i grała ograniczoną liczbę koncertów, co było spowodowane decyzją Pawluśkiewicza. Kilka piosenek jak np. Nie przerywajcie zabawy często gościło na radiowej antenie. Kompozycję Tańcząc w powietrzu pt. Linoskoczek nagrał po latach Grzegorz Turnau[2].
Grupa zawiesiła działalność jesienią 1973 roku[1]. Wtedy też do sprzedaży trafił jej najbardziej rockowy longplay. W połowie 1976 Pawluśkiewicz zainteresował Grechutę pracą nad musicalem Szalona lokomotywa, opartym na motywach utworów Stansława Ignacego Witkiewicza. Od 1976 Anawa ponownie współpracowała z Grechutą (z przerwą w latach 1989–1994), ale już bez Jana Kantego Pawluśkiewicza (odszedł w 1980). Kierownictwo muzyczne grupy przejął Michał Półtorak. Ostatni okres aktywności zespołu przypada na lata 1994–2003.
Zespół dał ponad dwa i pół tysiąca koncertów w Polsce i za granicą. „Anawa” to spolszczona wersja 2 słów z jęz. francuskiego – en avant. Po polsku znaczy to tyle co „naprzód”
W zespole w różnym czasie i w różnym charakterze – oprócz założycieli – występowali: