Andrew Parrott

W dzisiejszym świecie Andrew Parrott to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę. Wraz z postępem technologii i zmianami w stylu życia, Andrew Parrott stał się istotną kwestią, która ma wpływ na społeczeństwo jako całość. Z różnych perspektyw i badań przeanalizowano Andrew Parrott i zaproponowano różne rozwiązania tego problemu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty związane z Andrew Parrott, badając jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy znaczenie Andrew Parrott w różnych kontekstach, od poziomu osobistego po wpływ globalny.

Andrew Parrott
Ilustracja
Andrew Parrott (2008)
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1947
Walsall

Gatunki

muzyka poważna, muzyka dawna, muzyka współczesna

Zawód

dyrygent

Wydawnictwo

EMI, Virgin Records, Sony Classical

Andrew Parrott (ur. 10 marca 1947) – brytyjski dyrygent, najbardziej znany jako jeden z pionierów autentyzmu w wykonawstwie muzyki dawnej[1].

Dyryguje także repertuarem współczesnym: prawykonanie i pierwsze nagranie opery Judith Weir Noc w Chińskiej Operze, nagrania utworów Johna Tavenera i Vladimíra Godára.

W 1973 założył zespoły Taverner Choir, Consort i Players. Pełnił funkcję dyrektora artystycznego orkiestry London Mozart Players i New York Collegium[1]. Od 2006 gościnnie dyryguje Jerusalem Baroque Orchestra[1].

Współpracował m.in. z wytwórniami płytowymi EMI, Virgin Records i Sony Classical.

Opublikował wiele znaczących artykułów o Bachu, Monteverdim i Purcellu m.in. dla magazynu Early Music. Jest współwydawcą New Oxford Book of Carols i autorem książki The Essential Bach Choir.

Publikacje

Parrott, A. (2000): The Essential Bach Choir. Woodbridge: Boydell Press. ISBN 0-85115-786-6

Przypisy

  1. ↑ a b c Andrew Parrott. The Taverner Choir, Consort & Players . . . (ang.).

Linki zewnętrzne