Andris Šķēle to temat, który budzi zainteresowanie od wielu lat, ponieważ dotyka dużej liczby osób w różnych obszarach ich życia. Jego znaczenie polega na wpływie na rozwój osobisty, zawodowy i społeczny jednostek. Z biegiem czasu przeprowadzono liczne badania i badania mające na celu lepsze zrozumienie Andris Šķēle i jego implikacji, co doprowadziło do powstania różnych podejść i teorii w tym zakresie. W tym artykule zbadane zostaną różne aspekty związane z Andris Šķēle, od jego historii i ewolucji po wpływ na obecne społeczeństwo, aby zapewnić szeroką i kompletną wizję tego tematu.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1958 |
---|---|
Premier Łotwy | |
Okres |
od 21 grudnia 1995 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Łotwy | |
Okres |
od 16 lipca 1999 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Andris Šķēle (ur. 16 stycznia 1958 w Ape[1]) – łotewski polityk i przedsiębiorca, parlamentarzysta, premier Łotwy w latach 1995–1997 i 1999–2000, założyciel i dwukrotnie przewodniczący Partii Ludowej.
W 1976 ukończył szkołę średnią w Jełgawie, a w 1981 studia na Łotewskiej Akademii Rolniczej w Jełgawie. Uzyskał następnie stopień kandydata nauk[1]. W latach 80. był pracownikiem instytutu badawczego sektora rolnego, pełnił m.in. funkcję jego dyrektora[2]. Na początku lat 90. był wiceministrem rolnictwa[2][3]. Zajął się następnie biznesem, obejmując różne stanowiska w przedsiębiorstwach[2]. Stał się jednym z najbogatszych ludzi na Łotwie[4]. W 2010 wartość majątku jego rodziny szacowano na ponad 50 milionów łatów[5].
W 1995 powrócił do aktywności politycznej. W grudniu tegoż roku został bezpartyjnym premierem. W styczniu 1997 podał się do dymisji, jednak na prośbę Guntisa Ulmanisa w lutym skonstruował swój drugi gabinet. Zrezygnował w lipcu 1997[1], kończąc urzędowanie w kolejnym miesiącu[6]. W międzyczasie tymczasowo wykonywał obowiązki ministra finansów[6]. W 1998 stanął na czele nowego ugrupowania pod nazwą Partia Ludowa. Z jej ramienia w tym samym roku i ponownie w 2002 uzyskiwał mandat poselski. W lipcu 1999 powrócił na urząd premiera. Podał się do dymisji w kwietniu 2000, w maju zastąpił go Andris Bērziņš[1][6]. W 2000 pełnił funkcję ministra gospodarki[6]. W 2002 zrezygnował z kierowania Partią Ludową, a w styczniu 2003 złożył mandat poselski[1].
Do działalności politycznej powrócił w 2009, gdy ponownie stanął na czele swojego ugrupowania[1]. W latach 2010–2011 zasiadał w Sejmie X kadencji[7]. W 2011 Partia Ludowa została rozwiązana[6].
Jego pierwszą żoną była Dzintru Šķēli, z którą ma dwie córki Madarę i Anete[5][8]. Jego drugą żoną została Kristiāna Lībane-Šķēle, z którą ma syna Edvardsa[5].