W następnym artykule szczegółowo zbadamy temat Andryjanki (gromada), który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii, Andryjanki (gromada) był przedmiotem badań i analiz zarówno ekspertów, jak i fanów. Przez lata Andryjanki (gromada) okazał się bardzo ważnym i wieloaspektowym tematem, dlatego warto go analizować z różnych perspektyw. W tym artykule zagłębimy się w różne wymiary Andryjanki (gromada) i zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Andryjanki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954-1972[3][4].
Gromadę Andryjanki z siedzibą GRN w Andryjankach utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie bielskim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 12/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Andryjanki, Wygonowo i Siekluki ze zniesionej gminy Boćki w tymże powiecie oraz obszary dotychczasowych gromad Piotrowo Krzywokoły i Piotrowo Trojany ze zniesionej gminy Dziadkowice w powiecie siemiatyckim[6]. Dla gromady ustalono 14 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].