W szerokim spektrum Andrzej Ellmann znajdujemy nieskończone perspektywy, podejścia i interpretacje, które zapraszają nas do zanurzenia się w jego bogactwie i złożoności. Na przestrzeni dziejów Andrzej Ellmann odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki się odnosimy, myślimy i tworzymy. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo Andrzej Ellmann był przedmiotem badań, podziwu i debaty, generując niekończące się refleksje i argumenty, które miały na celu zrozumienie i docenienie jego znaczenia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Andrzej Ellmann, badając jego znaczenie, ewolucję i znaczenie w naszym dzisiejszym świecie.
![]() Andrzej Ellmann Busko-Zdrój, 4 marca 2013 | |
Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1951 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 kwietnia 2017 |
Instrumenty | |
Współpracownicy | |
Eleni, Kostas Dzokas, Aleksander Białous |
Andrzej Ellmann (ur. 6 marca 1951 w Poznaniu, zm. 29 kwietnia 2017 tamże[1]) – polski kompozytor, aranżer, producent i piosenkarz. Od 1979 był członkiem Sekcji B – Autorów Utworów Muzyki Rozrywkowej i Tanecznej ZAIKSu[2].
W latach 1966–1971 współtworzył amatorskie zespoły młodzieżowe Shapes Of Our Cadillac i Anonimus i Jego Smutny Świat[3][4]. W roku 1972 z zespołem Reflex (bracia Prońko) zdobył na Festiwalu Jazz nad Odrą II nagrodę, w kategorii zespołów jazzu nowoczesnego, następnie, jako solista zdobył nagrodę dziennikarzy na III Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie[5]. Był związany z Państwowym Przedsiębiorstwem Imprez Estradowych[2]. W latach 1973–1974 współpracował ze Zdzisławą Sośnicką, czego efektem była piosenka napisana wspólnie z Romanem Nowickim, do tekstu Jonasza Kofty Zasnęło we mnie wszystko[5]. W 1975 roku grał i śpiewał w Kabarecie Tey - stąd piosenki z tekstem Janusza Rewińskiego Poszło z dymem parę lat i Na przekór nam, zaś w roku 1978 współpracował z Krzysztofem Krawczykiem. W latach 1972–1973[5] współpracował z orkiestrą Jerzego Miliana z którą dokonał swoich pierwszych nagrań dla Polskiego Radia i zdobył pierwsze doświadczenia koncertowe; w latach 1979/1980 z orkiestrą Zbigniewa Górnego, a następnie z Alex Bandem. Był także twórcą zespołu S 26 (vel 26 S) w którym występowała, m.in. Grażyna Łobaszewska[5][6]. W 1975 muzycy grupy nawiązują współpracę z łódzką orkiestrą Karola Nicze, co zaowocowało wspólnymi trasami koncertowymi z serii Kontrasty i porównania[7]. W 1976 roku gitarzysta powołał do życia zespół Alias (w składzie: Andrzej Ellmann, Roman Nowicki, Adam Adamski, Janusz Piątkowski, Stanisław Bartosik, Zbigniew Wrombel i Marek Surdyk)[8], z którym zarejestrował nagrania radiowe, takie jak m.in.: Wiośnie na spotkanie[9], Taka bądź kolorowa[10], Chłopiec z ręką w kieszeni[9] i Poszło z dymem parę lat[11].
W lutym 1981 roku występował w USA podczas półrocznej trasy koncertowej m.in. w Nowym Jorku i Chicago z Krzysztofem Krawczykiem i Czesławem Niemenem. W skład zespołu Krystof Band wchodzili: Maria Jałocha Piątkowska, Sława Mikołajczyk, Janusz Piątkowski, Tomasz Dziubiński, Eugeniusz Orlicki, Marek Surdyk i Ellmann.
W latach 80. współpracował z wieloma artystami polskiej sceny muzycznej, dla których pisał piosenki, m.in. z: Eleni, Zdzisławą Sośnicką, Ireną Jarocką, Ryszardem Rynkowskim, Piotrem Żurowskim i Urszulą Sipińską (dla której napisał piosenkę Mam cudownych rodziców – z piosenkarką współpracował już w 1975 roku jako kompozytor i aranżer piosenki Świat moich kilku lat, która znalazła się na longplayu Zabaw się w mój świat[5][12]).
Napisał również muzykę do 200 filmów krajoznawczych. Nagrał cztery autorskie płyty długogrające. Jest producentem muzycznym płyty Eleni, Coś z Odysa, wydanej w 2001 roku.