Andrzej Maciejewski (szachista)

W tym artykule zgłębimy temat Andrzej Maciejewski (szachista), który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie. Andrzej Maciejewski (szachista) to temat, który wywołał szeroką gamę opinii i dyskusji w różnych dziedzinach, od środowiska akademickiego po ogół społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Andrzej Maciejewski (szachista), od jego początków po wpływ na obecne społeczeństwo. Przeanalizujemy także różne perspektywy i podejścia przyjęte w celu rozwiązania tego problemu, a także ich wpływ w różnych kontekstach. Poprzez wszechstronną i obiektywną analizę staramy się rzucić światło na Andrzej Maciejewski (szachista) i zapewnić kompleksowy obraz, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.

Andrzej Maciejewski
Ilustracja
Andrzej Maciejewski, Trzcianka 2021
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1951
Bydgoszcz

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1987)

Ranking FIDE

2334

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Maciejewski (ur. 9 lipca 1951 w Bydgoszczy) – polski szachista, mistrz międzynarodowy od 1987 roku.

Kariera szachowa

W roku 1970 w Wiśle zdobył srebrny medal mistrzostw Polski juniorów do lat 20. W finale mistrzostw Polski seniorów zadebiutował w 1973 r. w Gdyni, osiągając największy sukces w karierze w postaci srebrnego medalu i tytułu wicemistrza kraju (do roku 1993 w mistrzostwach Polski wystąpił łącznie 10 razy). W roku 1973 wystąpił również w narodowej drużynie na rozegranych w Bath drużynowych mistrzostwach Europy.

W kolejnych latach wystąpił na wielu międzynarodowych turniejach kołowych, najlepsze rezultaty uzyskując w Lublinie (1974 – dzielone II miejsce), Rostocku (1983 – I), Gdyni (1985 – dzielone III), Łodzi (1987 – dzielone III), Legnicy (1988 – III oraz 1989 – dzielone I) oraz w Tuzli (1989 – III). Wielokrotnie startował także w ogólnopolskich turniejach otwartych, w wielu z nich zajmując czołowe lokaty, m.in.: w Iwoniczu-Zdroju (1976 – dzielone II miejsce za Dawidem Bronsteinem), Janowie Podlaskim (1976 – dzielone II oraz 1977 – dzielone I), Świnoujściu (1977 – I), Rybniku (1977 – II), Warszawie (1978 – II), Wieżycy (1980 – I), Świeradowie-Zdroju (1983 – dzielone I), Nałęczowie (1986 – II) oraz w Bielsku-Białej (1990 – dzielone II).

W roku 1989 osiągnął duży sukces, zdobywając w Katowicach tytuł mistrza Polski w szachach szybkich. Od 1994 r. w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową występuje bardzo rzadko. Cały czas pozostaje jednak aktywnym szachistą, często biorąc udział w turniejach szachów błyskawicznych oraz szybkich.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1973 r., z wynikiem 2470 punktów zajmował wówczas 1. miejsce wśród polskich szachistów, a na liście światowej dzielił 116-127. miejsce.

Przypisy

  1. ↑ „Szachy” nr 5/1989, s. 125-127.
  2. ↑ benoni.de/schach/elo: Maciejewski, Andrzej. . .
  3. ↑ Lista rankingowa FIDE 01.07.1973 r.

Bibliografia

Linki zewnętrzne