Anna Błażenko

W tym artykule poruszony zostanie temat Anna Błażenko z różnych perspektyw, w celu przedstawienia globalnej i pełnej wizji tego istotnego problemu. Zostaną przeanalizowane różne aspekty związane z Anna Błażenko, zagłębiając się w jego implikacje na poziomie społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturowym. Ponadto omówione zostaną najnowsze badania i osiągnięcia w tej dziedzinie, a także opinie ekspertów i specjalistów w tej dziedzinie. Anna Błażenko to temat cieszący się dużym zainteresowaniem i aktualności, który zasługuje na szczegółowe i rygorystyczne badania, dlatego w tym artykule starano się przedstawić kompleksową wizję pozwalającą zrozumieć jego znaczenie i zakres.

Anna Błażenko
Анна Петрівна Блаженко
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1955
Czortków

Zawód, zajęcie

dziennikarka

Narodowość

ukraińska

Multimedia w Wikimedia Commons

Anna Petriwna Błażenko (ukr. Анна Петрівна Блаженко, ur. 13 sierpnia 1955 w Czortkówie) – ukraińska dziennikarka. Członkini Narodowego Związku Dziennikarzy Ukrainy (1986), czortkowskiego oddziału „Soiuzu Ukrainek” (1989). Zasłużona dziennikarka Ukrainy (2018), złoty medal ukraińskiego dziennikarstwa (2013), Złote Pióro Tarnopolszczyzny (2018).

Biografia

Dziennikarstwem zaczęła interesować się już w wieku piętnastu lat. Przez lata szkolne była aktywnie drukowana w gazecie powiatowej "Zwiazda komunizmu", w regionalnej gazecie młodzieżowej „Rowesnyk” (ukr. Ровесник, Rówieśnik). Uczyła się w szkole korespondentów publicznych przy gazecie rejonowej.

Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Lwowskiego (1980). Pracowała jako bibliotekarka, starszy bibliotekarz centralnego systemu bibliotecznego czortkowskiego; od 1984 – korespondentka, kierownica działu listów i pracy masowej redakcji, zastępca redaktora (od 2014) gazety rejonowy "Głos ludu"[1].

Twórczość

Publikowała w prasie regionalnej, czasopiśmie literacko-artystycznym i społeczno-publicystycznym "Zołota pektoral" (ukr. Золота пектораль, Złoty Pektorał, 2007-2008), w almanachu literackim "Soniacne grono".

Autor i współautor broszury o charakterze krajoznawczym "Pod znakiem łaski" (2005), przewodnika historyczno-turystycznego "Czortkowszczyzna" (2007).

Przypisy

  1. ↑ Історичний зріз // Голос народу, № 1 (3.1.2020), s. 4, (Знай наших!).

Źródła