Anna Rogowska
W dzisiejszym świecie Anna Rogowska stał się tematem coraz większego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy mówimy o znaczeniu zdrowia psychicznego, rewolucji technologicznej, wzmocnieniu pozycji kobiet, czy o jakimkolwiek innym temacie, Anna Rogowska jest podstawowym elementem, który zyskał znaczenie we wszystkich sferach życia. Od wpływu na politykę i gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Anna Rogowska jest aspektem, którego nie możemy zignorować. W tym artykule zbadamy, jak Anna Rogowska zmienił sposób, w jaki myślimy i działamy, oraz jak jego obecność nadal kształtuje nasz świat w sposób, który wcześniej był niewyobrażalny.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
171 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
SKLA Sopot | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anna Rogowska (ur. 21 maja 1981 w Gdyni) – polska lekkoatletka, tyczkarka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, mistrzyni świata, halowa mistrzyni Europy oraz wicemistrzyni świata.
Życiorys
Urodziła się 21 maja 1981 w Gdyni. Absolwentka II LO w Sopocie, ukończyła AWFiS w Gdańsku na Wydziale Turystyki i Rekreacji.
W wieku 14 lat rozpoczęła bieganie na 100 m przez płotki w MTS-ie Sopot pod okiem trenerki Ewy Kiczeli. W 1999 zmieniła konkurencję na skok o tyczce. Pierwszą wysokością, jaką udało się jej pokonać było 2,40 m. Reprezentuje klub sportowy SKLA Sopot. Jej trenerem i jednocześnie mężem (od 2006) jest Jacek Torliński.
Zdobywczyni brązowego medalu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 w Atenach – 24 sierpnia 2004 skoczyła 4,70 m i wyprzedziła inną Polkę, również rodowitą gdyniankę, Monikę Pyrek (4. miejsce – 4,55 m).
Anna Rogowska wielokrotnie poprawiała rekord Polski w skoku o tyczce, zarówno w hali, jak i na otwartym stadionie. 12 lutego 2005 podczas halowego mityngu w Doniecku poprawiła ustanowiony przez siebie rekord Polski wynikiem 4,75 m. 6 marca 2005 podczas Halowych Mistrzostw Europy 2005 w Madrycie w Lekkoatletyce zdobyła srebrny medal, wyrównując swój własny rekord życiowy – 4,75 m. 2 czerwca 2005 podczas imprezy „Tyczka na molo” w Sopocie pobiła swój własny rekord Polski sprzed 6 dni, ustanawiając go na wysokości 4,77 m. 22 lipca 2005 podczas mityngu Super Grand Prix IAAF w Londynie ponownie poprawiła rekord Polski, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,80 m. Następnie poprawiła rekord Polski 21 sierpnia 2005 na mityngu w Beckum, skacząc 4,82 m. Obecnie należy do niej zarówno rekord Polski na otwartym stadionie – 4,83 m – ustanowiony 26 sierpnia 2005 na mityngu Złotej Ligi w Brukseli, jak i halowy rekord Polski – 4,85 m – ustanowiony 6 marca 2011 podczas halowych mistrzostw Europy w Paryżu[1].
Na Mistrzostwach Świata 2005 w Helsinkach zajęła 6. miejsce z wynikiem 4,35 m. Zdobyła srebrny medal podczas Halowych Mistrzostw Świata w 2006 w Moskwie z wynikiem 4,75 m. Złoto wywalczyła Rosjanka Jelena Isinbajewa z wynikiem 4,80 m.
Następnie zdobyła (pod nieobecność Moniki Pyrek i rekordzistki świata Jeleny Isinbajewej) brązowy medal podczas Halowych Mistrzostw Europy 2007 w Birmingham z wynikiem 4,66 m. Latem tego roku zajęła 8. miejsce w mistrzostwach świata w Osace (4,60 m).
W 2008 była szóstą zawodniczką halowych mistrzostw świata w Walencji (4.55) i drugą – superligi pucharu Europy w Annecy (4.66). Start w igrzyskach olimpijskich w Pekinie zakończył się 10. miejscem z wynikiem 4,45 m.
1 sierpnia 2009 Rogowska (pod nieobecność Moniki Pyrek) po raz pierwszy w karierze sięgnęła po złoty medal mistrzostw Polski, uzyskany przez nią wynik (4,80) jest rekordem mistrzostw Polski.
17 sierpnia 2009 zdobyła złoty medal mistrzostw świata w Berlinie, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,75 m. W zawodach tych drugie miejsce i srebrny medal zdobyła Monika Pyrek. Broniąca tytułu Jelena Isinbajewa, nie zaliczyła żadnej wysokości.
10 lutego 2010 na mityngu Pedro’s Cup w Bydgoszczy zajęła pierwsze miejsce w konkursie skoku o tyczce kobiet, wynikiem 4,81 poprawiła o jeden centymetr własny halowy rekord Polski z 2006.
Halowa mistrzyni Europy (Paryż 2011).
Podczas mistrzostw świata w Daegu 2011 zajęła 10. miejsce (ex aequo z Moniką Pyrek i Kristiną Gadschiew[2]) w finałowym konkursie skoku o tyczce kobiet.
W lutym 2015 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[3].
Wielokrotna halowa mistrzyni kraju.
W 2004 zdobyła nagrodę Złote Kolce dla najlepszej lekkoatletki sezonu. Została wówczas również laureatką Plebiscytu Przeglądu Sportowego (6. miejsce). W 2009 uplasowała się na 5. pozycji w tym plebiscycie.
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 października 2004 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[4].
2 września 2009 została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
Najważniejsze osiągnięcia
| Nazwa zawodów | Miejsce | Data | Konkurencja | Wynik | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|
| Mistrzostwa Europy |  Monachium |
2002 | skok o tyczce | 4.30 | 7. miejsce |
| Halowe mistrzostwa świata |  Birmingham |
2003 | skok o tyczce | 4.35 | 6. miejsce |
| Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Bydgoszcz |
2003 | skok o tyczce | 4.35 |  3. miejsce
|
| Mistrzostwa świata |  Paryż |
2003 | skok o tyczce | 4.45 | 7. miejsce |
| Halowe mistrzostwa świata |  Budapeszt |
2004 | skok o tyczce | 4.40 | 7. miejsce |
| Igrzyska Olimpijskie |  Ateny |
2004 | skok o tyczce | 4.70 | 3. miejsce
|
| Finał IAAF |  Monako |
2004 | skok o tyczce | 4.70 | 3. miejsce |
| Halowe mistrzostwa Europy |  Madryt |
2005 | skok o tyczce | 4.75 (HRP) |  2. miejsce
|
| Superliga Pucharu Europy |  Florencja |
2005 | skok o tyczce | 4.60 | 1. miejsce |
| Mistrzostwa świata |  Helsinki |
2005 | skok o tyczce | 4.35 (el. 4.45) | 6. miejsce |
| Finał IAAF | Monako |
2005 | skok o tyczce | 4.35 | 7. miejsce |
| Halowy puchar Europy | Liévin |
2006 | skok o tyczce | 4.80 (HRP) | 1. miejsce |
| Halowe mistrzostwa świata |  Moskwa |
2006 | skok o tyczce | 4.75 |  2. miejsce
|
| Halowe mistrzostwa Europy | Birmingham |
2007 | skok o tyczce | 4.66 |  3. miejsce
|
| Mistrzostwa świata |  Osaka |
2007 | skok o tyczce | 4.60 | 8. miejsce |
| Halowe mistrzostwa świata | Walencja |
2008 | skok o tyczce | 4.55 | 6. miejsce |
| Superliga Pucharu Europy | Annecy |
2008 | skok o tyczce | 4.66 | 2. miejsce |
| Mistrzostwa Świata | Berlin |
2009 | skok o tyczce | 4.75 |  1. miejsce
|
| Halowe mistrzostwa świata |  Doha |
2010 | skok o tyczce | 4,70 | 3. miejsce
|
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy |  Bergen |
2010 | skok o tyczce | 4,40 | 3. miejsce |
| Halowe mistrzostwa Europy | Paryż |
2011 | skok o tyczce | 4,85 (RP) |  1. miejsce
|
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy |  Sztokholm |
2011 | skok o tyczce | 4,75 | 1. miejsce |
| Mistrzostwa świata |  Daegu |
2011 | skok o tyczce | 4,55 | 10. miejsce |
| Halowe mistrzostwa Europy | Göteborg |
2013 | skok o tyczce | 4,67 | 2. miejsce
|
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Gateshead |
2013 | skok o tyczce | 4,40 | 3. miejsce |
Rekordy życiowe
| Miejsce | Wynik | Miejsce | Data | Wynik w historii |
|---|---|---|---|---|
| hala | 4,85 | Paryż |
6 marca 2011 | 10. |
| stadion | 4,83 |  Bruksela |
26 sierpnia 2005 | 14. |
Ranking Track & Field News
- 2008 – 8. miejsce[6]
Światowy ranking lekkoatletyczny (do 2006 ranking IAAF)
- 2004 – 4. miejsce
- 2005 – 3. miejsce
- 2006 – 5. miejsce
- 2008 – 8. miejsce
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi (2004)[8]
Przypisy
- ↑ ANNA ROGOWSKA: Moje wielkie marzenie. Polski Związek Lekkiej Atletyki. . (pol.).
- ↑ 13th World Championships, Daegu Stadium / Daegu KOR 27 August – 4 September 2011. tilastopaja.org. . (ang.).
- ↑ Anna Rogowska zakończyła karierę , pzla.pl (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 października 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń M.P. z 2005 r. nr 7, poz. 93.
- ↑ Lista odznaczonych medalistów. prezydent.pl. . .
- ↑ Track & Field News , www.trackandfieldnews.com .
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 258.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 7, poz. 93.
Bibliografia
- Polski Komitet Olimpijski: Anna Rogowska – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. . (pol.).
- Anna Rogowska, tilastopaja.info (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodniczki w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. . (ang.). .
- Anna Rogowska w bazie World Athletics (ang.). .
- Anna Rogowska w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.) .
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona www .
- Skoczyć pięć metrów, a potem… wskoczyć w sukienkę i szpilki – rozmowa z mistrzynią świata Anną Rogowską. SportoweFakty.pl. . (pol.).
- Maciej Petruczenko: Rogowska: Wracam tak jak Isinbajewa. sports.pl. . . (pol.).
- Rogowska ready to fly the Polish flag in Paris. European Athletics. . . (ang.).
- Rafał Bała: To będzie rok powrotów. Polski Związek Lekkiej Atletyki. . (pol.).
- Maciej Petruczenko: Anna Rogowska będzie skakać w barwach jak bolid Roberta Kubicy. Sports.pl. . (pol.).
- Lekkoatletyka. Anna Rogowska. Żona i mąż na 4,85. Sport.pl. . (pol.).
- Mistrzyni świata w skoku o tyczce Anna Rogowska: Najlepsze lata dopiero przede mną!. Sport.pl. . (pol.).
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
|
|
|