W tym artykule poznamy fascynujący świat Antoine de Saint-Exupéry. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zagłębimy się w najważniejsze aspekty Antoine de Saint-Exupéry. Przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i możliwe przyszłe implikacje. Poprzez szczegółowe i krytyczne spojrzenie postaramy się rozwikłać tajemnice otaczające Antoine de Saint-Exupéry, oferując czytelnikowi pełne i wzbogacające spojrzenie na ten temat.
![]() Antoine de Saint-Exupéry (1935) | |
Imię i nazwisko |
Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1900 |
Data i miejsce śmierci |
31 lipca 1944 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() | |
Strona internetowa |
![]() Antoine de Saint-Exupéry (1933) | |
Commandant | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
31 lipca 1944 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1921–1923, |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry (wym. ; ur. 29 czerwca 1900 w Lyonie, zm. 31 lipca 1944 w Marsylii) – francuski pilot, pisarz i poeta. Autor Małego Księcia (1943), jednego z najważniejszych utworów literackich XX wieku.
Urodził się w Lyonie w rodzinie arystokratycznej jako syn hrabiego Jeana de Saint-Exupéry. Gdy miał 4 lata, zmarł jego ojciec, a Antoine z matką oraz rodzeństwem zamieszkali w zamku u ciotki. Uczył się w szkołach katolickich prowadzonych przez jezuitów. W wieku 12 lat odbył pierwszy lot samolotem jako pasażer. Zamierzał wstąpić do szkoły morskiej, nie zdał jednak egzaminu wstępnego. W 1919 podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych. W 1921 r. uzyskał kwalifikacje pilota cywilnego, a rok później – pilota wojskowego w centrum szkolenia pilotów wojskowych w Istres. W lotnictwie wojskowym służył krótko, gdyż wskutek wypadku, w którym został ranny, przeniesiono go w 1923 do rezerwy w stopniu podporucznika[1]
W październiku 1926 podjął pracę w Towarzystwie Lotniczym Latécoère, latając pomiędzy Francją i Afryką, głównie przewożąc pocztę, na trasie Tuluza – Casablanca – Dakar[2]. Od 1929 do 1931 pracował jako dyrektor oddziału Latécoère Aeroposta Argentina w Argentynie, gdzie poznał Consuelę Suncin Sandoval de Gómez, z którą ożenił się w marcu 1931 po powrocie do Francji. Wykonując swoją pracę w oddziale Latécoère Aeroposta Argentina, kilkukrotnie lądował na brazylijskiej wyspie Santa Catarina[3]. We Francji nadal latał w służbie pocztowej, a od 1934 r. pracował w dziale propagandy Air France. W grudniu 1935 podjął próbę rekordowego przelotu na trasie Paryż – Sajgon samolotem Caudron Simoun , ale rozbił maszynę na Pustyni Libijskiej[2]. Podczas wojny domowej w Hiszpanii był korespondentem prasy francuskiej. W styczniu 1938 podjął próbę przelotu na trasie Nowy Jork – Ziemia Ognista, lecz w Gwatemali uległ wypadkowi. Odniósł przy tym poważne obrażenia, których skutkiem był trwały niedowład lewego ramienia.
Doświadczenia lotnicze Antoine’a de Saint-Exupéry znalazły odbicie w jego twórczości. Pierwsze opowiadanie L’Aviateur (Lotnik) opublikował w 1926, a w 1928 wydał powieść Courrier sud (Poczta na południe). W 1931 napisał Nocny lot, a w 1939 – Ziemię, planetę ludzi, za którą otrzymał Grand Prix Akademii Francuskiej.
Po wybuchu II wojny światowej jako kapitan latał we francuskim dywizjonie rozpoznawczym GR II/33 stacjonującym w Orconte w Szampanii, wykonując kilka lotów bojowych. Po zajęciu Francji przez Niemcy został ze swą eskadrą ewakuowany do Algieru (17 czerwca 1940), a następnie po demobilizacji powrócił do Francji. W grudniu 1940 przedostał się przez Portugalię do USA, gdzie zajmował się pisarstwem[1].
Pobyt na emigracji trwał dwa i pół roku i zaowocował trzema utworami: Pilot wojenny (luty 1942), List do zakładnika (luty 1943) oraz Mały Książę (kwiecień 1943). Mimo zaawansowanego wieku jak na pilota bojowego (wiek pilotów wojskowych nie mógł przekraczać 35 lat, a pisarz miał 43 lata), wykorzystując swe możliwości i wpływy, uzyskał przydział do lotnictwa Wolnych Francuzów, podległego amerykańskiemu dowództwu. Latał w dywizjonie rozpoznawczym GR II/33 na dwusilnikowych szybkich samolotach rozpoznawczych F-5B Lightning (wersja myśliwca P-38). Po wykonaniu dwóch misji bojowych 14 czerwca i 21 lipca 1943 z Tunezji nad Francję, uszkodził samolot przy lądowaniu i został w lotach zawieszony[2]. Przywrócony do nich 16 maja 1944, latał w misjach rozpoznawczych z Korsyki. Awansowany do stopnia majora. 31 lipca 1944 o 8.45 wystartował P-38 do dziewiątego lotu bojowego z zadaniem wykonania zdjęć zgrupowania niemieckich wojsk koło Lyonu, z którego już nie powrócił[2].
Przez wiele lat dokładny los samolotu Antoine’a de Saint-Exupéry nie był znany, krążyły też różne hipotezy co do przyczyny jego śmierci, włączając w to samobójstwo[2]. W 1998 rybak wyłowił z Morza Śródziemnego w okolicy Marsylii bransoletkę należącą do pisarza, aczkolwiek podejrzewano fałszerstwo[4]. W 2003 jednak odnaleziono na dnie morza części jego samolotu, zidentyfikowane w 2004 dzięki zachowanym numerom seryjnym[2]. Przekazano je następnie w charakterze eksponatów do Muzeum Lotnictwa i Astronautyki Le Bourget[4]. Jego maszyna zatonęła w pobliżu wysp Frioul, niedaleko Marsylii. Najprawdopodobniej została zestrzelona przez niemiecki myśliwiec Fw 190 A-8 pilotowany przez Roberta Heichelle, który zgłaszał zestrzelenie atakującego go Lightninga z francuskimi znakami 31 lipca ok. godz. 12:06[2]. Do zestrzelenia Saint-Exupéry’ego przyznał się też w książce Saint-Exupéry: Ostatnia tajemnica (autorzy: Jacques Pradel i Luc Vanrell) niemiecki pilot Horst Rippert.
1 stycznia 2015, zgodnie ze współczesnym prawem o wygaśnięciu praw autorskich 70 lat po śmierci autora w większości krajów (także w Polsce), wszystkie utwory pisarza w języku francuskim weszły do domeny publicznej, przez co stały się „własnością publiczną”, będąc dostępne dla każdego dla wykorzystania w dowolnym celu[5] (wygaśnięcie tych praw nie dotyczy jednak tłumaczeń utworów, które nadal podlegają prawom autorskim do 70 lat od śmierci tłumacza).
Natomiast we Francji na wniosek fundacji jego imienia, Antoine de Saint-Exupéry otrzymał status poległego za Francję, który wydłuża okres ochrony prawno-autorskiej jego utworów o 30 lat i wejdą one do domeny publicznej dopiero w 2044[6].
Najbardziej znanym utworem pisarza jest Mały Książę (Le Petit Prince), ukończony w 1943 – filozoficzna baśń dla dzieci i dorosłych; pierwsze polskie wydanie ukazało się w 1947. Ponadto napisał: