Anton Vovk

W tym artykule poruszymy kwestię Anton Vovk, która jest dziś niezwykle istotna. Anton Vovk to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, czy to w sferze społecznej, politycznej, gospodarczej czy naukowej. Jest to złożony problem, który wymaga szczegółowej i dogłębnej analizy, aby zrozumieć jego implikacje i reperkusje. Anton Vovk zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ na społeczeństwo i codzienne życie ludzi. Celem tego artykułu będzie przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Anton Vovk, odniesienie się do jego różnych perspektyw i jego znaczenia dla ogółu społeczeństwa.

Anton Vovk
Ilustracja
Kraj działania

Jugosławia

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1900
Vrba, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1963
Lublana, Jugosławia

Miejsce pochówku

cmentarz Žale

biskup Lublany
Okres sprawowania

1959–1963

Wyznanie

katolicyzm

Prezbiterat

29 czerwca 1923

Nominacja biskupia

15 września 1946

Sakra biskupia

1 grudnia 1946

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 grudnia 1946

Miejscowość

Lublana

Konsekrator

Joseph Patrick Hurley

Współkonsekratorzy

Josip Antun Ujcić
Ivan Josip Tomazic

Anton Vovk (ur. 19 maja 1900 we wsi Vrba, zm. 7 lipca 1963 w Lublanie)[1]jugosłowiański duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lublański w latach 1959–1963 (od 1961 arcybiskup metropolita), sługa Boży Kościoła katolickiego.

Życiorys

Vovk uczęszczał do szkoły średniej w Kranju. W 1917 rozpoczął studia w seminarium w Lublanie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1923. W czasie II wojny światowej pomagał uchodźcom. W 1944 został rektorem seminarium, a w czerwcu 1945 objął kierownictwo diecezji Lublany. 1 grudnia 1946 został wyświęcony na biskupa pomocniczego w Lublanie (tyt. Cardicium), zaś w latach 1951–1961 był administratorem apostolskim archidiecezji rijeckiej. W 1959 został mianowany biskupem diecezjalnym Lublany, a dwa lata później papież Jan XXIII ustanowił go arcybiskupem metropolitą lublańskim[1].

Był wielokrotnie prześladowany przez władze komunistyczne poprzez m.in. nocne przesłuchania. Zmarł, mając 63 lata.

13 maja 1999 rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny, który zakończył się na szczeblu diecezjalnym w 2007[1].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne