W ramach Antoni Primaldo znajdujemy dziś temat o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Temat ten wywołał debaty, dyskusje i refleksje w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. Jest to temat, który zachęca nas do refleksji nad podstawowymi aspektami życia, do kwestionowania naszych przekonań i poszukiwania odpowiedzi na pytania, które towarzyszyły nam na przestrzeni dziejów. W tym artykule postaramy się zagłębić w Antoni Primaldo, badając jego różne aspekty, analizując jego implikacje i oferując krytyczne i analityczne spojrzenie na temat, który dotyczy nas wszystkich.
męczennik | |
Data i miejsce śmierci |
13 sierpnia 1480 |
---|---|
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
14 grudnia 1771 |
Kanonizacja |
12 maja 2013 |
Wspomnienie | |
Szczególne miejsca kultu |
Antoni Primaldo (zm. 13 sierpnia 1480 w Otranto[1]) – włoski święty Kościoła katolickiego, wierny świecki, męczennik chrześcijański, ofiara prześladowań na tle religijnym.
Był krawcem w Otranto[2]. Po zajęciu miasta przez tureckich muzułmanów, znany ze swojej pobożności Antoni Primaldo wystąpił w obronie wiary[2].
W dniu 13 sierpnia 1480 roku poniósł śmierć męczeńską, ścięty jako pierwszy z 813 mieszkańców miasta, ofiar antykatolickich prześladowań z rąk tureckich muzułmanów[2][1].
Według tradycji jego ciało miało pozostać w pozycji stojącej do śmierci ostatniej z ofiar masakry[2].
14 grudnia 1771 roku miała miejsce beatyfikacja Antonia Primaldo a dokonał ją papież Klemens XIV.
6 lipca 2007 Benedykt XVI przyjął dekret o męczeństwie bł. Antonio Primaldo i jego towarzyszy i ustalił ich lokalne święto na 14 sierpnia[3], zaś 20 grudnia 2012 podpisał dekret uznający cud za wstawiennictwem błogosławionych a 11 lutego 2013 podczas konsystorza wyznaczył datę ich kanonizacji[4][5].
12 maja 2013 na placu placu Świętego Piotra miała miejsce kanonizacja włoskich męczenników, której dokonał następca Benedykta XVI a wybrany w marcu tego samego roku papież Franciszek. Kanonizacja ta była największą w historii Kościoła katolickiego[6].