Antrachinon

Dziś Antrachinon nadal jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Antrachinon staje się coraz bardziej obecnym tematem w codziennym życiu ludzi. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym czy zawodowym, Antrachinon wpływa na wszystkie aspekty naszego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Antrachinon, od jego historii i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Dodatkowo sprawdzimy, jak Antrachinon wpłynął na różne obszary i jak wygenerował znaczące zmiany w sposobie, w jaki żyjemy i odnosimy się do otaczającego nas świata.

Antrachinon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H8O2

Masa molowa

208,21 g/mol

Wygląd

żółte kryształy w kształcie igieł[2]

Identyfikacja
Numer CAS

84-65-1

PubChem

6780

Podobne związki
Podobne związki

naftochinon, antracen

Pochodne

antrachinony

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Antrachinonorganiczny związek chemiczny z grupy chinonów, pochodna antracenu zawierająca dwie grupy karbonylowe w położeniach 9 i 10. Jest to żółta substancja nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w benzenie. Tworzy krystaliczne igły. Służy jako półprodukt do produkcji wielu barwników, w tym m.in. alizaryny. Występuje w korze rośliny kruszyny pospolitej (Frangula alnus) oraz ożanki czosnkowej (Teucrium scordium).

Przypisy

  1. a b P-64.2.1 Nazwy zachowane, Henri A. Favre, Warren H. Powell, Nomenklatura związków organicznych. Rekomendacje IUPAC i nazwy preferowane 2013, Komisja Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (tłum.), wyd. 5, Narodowy Komitet Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, , s. 678.
  2. a b c d Haynes 2016 ↓, s. 3-28.
  3. a b c d Anthraquinone (nr 31466) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. Haynes 2016 ↓, s. 5-140.
  5. a b Anthraquinone, ChemIDplus , United States National Library of Medicine (ang.).
  6. Haynes 2016 ↓, s. 16-17.

Bibliografia