W tym artykule poruszony zostanie temat Antypartyjna grupa Malenkowa, Kaganowicza, Mołotowa, Bułganina i Szepiłowa, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ w różnych obszarach. Antypartyjna grupa Malenkowa, Kaganowicza, Mołotowa, Bułganina i Szepiłowa przykuł uwagę badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na swój wpływ, między innymi, w sferze społecznej, ekonomicznej, politycznej i kulturalnej. Jego znaczenie polega na jego zdolności do generowania znaczących zmian i konsekwencji w dzisiejszym społeczeństwie. W tym sensie różne aspekty Antypartyjna grupa Malenkowa, Kaganowicza, Mołotowa, Bułganina i Szepiłowa zostaną szczegółowo przeanalizowane, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie w bieżącym kontekście.
Antypartyjna grupa Malenkowa, Kaganowicza, Mołotowa, Bułganina i Szepiłowa – określenie, funkcjonujące w prasie radzieckiej, dla określenia grupy komunistycznych działaczy partyjnych, którzy w czerwcu 1957 podjęli próbę usunięcia Nikity Chruszczowa ze stanowiska I sekretarza KPZR.
Była to grupa starych współpracowników Stalina. W jej skład wchodzili: Gieorgij Malenkow, Łazar Kaganowicz, Wiaczesław Mołotow, Nikołaj Bułganin, Dmitrij Szepiłow, Klimient Woroszyłow, Michaił Pierwuchin, Maksim Saburow.
Na Plenum Centralnego Komitetu KPZR zostali oni usunięci ze składu Prezydium KC, jak i z samego Komitetu Centralnego, oraz zdjęci z kierowniczych stanowisk, a w 1962 usunięci z KPZR[1].