Aphelocoma

W ramach Aphelocoma istotne jest przeanalizowanie i zrozumienie różnych aspektów związanych z tym tematem. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Aphelocoma był przedmiotem debat i badań w różnych dziedzinach wiedzy. Jego wpływ na społeczeństwo, znaczenie w dziedzinie kultury i ewolucja w czasie to tylko niektóre z wymiarów, które zostaną omówione w tym artykule. Podobnie zbadane zostaną liczne perspektywy i opinie, które pojawiły się wokół Aphelocoma, aby zapewnić kompleksowy i obiektywny pogląd na tę kwestię.

Aphelocoma[1]
Cabanis, 1851[2]
Ilustracja
Modrowronka kalifornijska (A. californica)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Aphelocoma

Typ nomenklatoryczny

Garrulus californicus Vigors, 1839

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Aphelocomarodzaj ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej (z Ameryką Centralną włącznie)[6].

Morfologia

Długość ciała 26–33 cm; masa ciała 70–150 g (samce są większe i cięższe od samic)[7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1851 roku niemiecki ornitolog Jean Cabanis w książce Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt[2]. Gatunkiem typowym była modrowronka kalifornijska (Aphelocoma californica)[2].

Etymologia

  • Aphelocoma: gr. αφελης aphelēs „gładki, prosty”, od negatywnego przedrostka α- a-; φελλευς phelleus „kamienisty, ziemisty”; κομη komē „włosy”[8].
  • Garrulina: rodzaj Garrulus Brisson, 1760 (sójka); łac. przyrostek zdrabniający -ina[9]. Typ nomenklatoryczny: Cyanocorax unicolor Du Bus, 1847.
  • Sieberocitta: Friedrich Wilhelm Sieber (1775–1831), niemiecki botanik, kolekcjoner z Węgier, Meksyku i Brazylii; gr. κιττα kitta „sójka”[10]. Typ nomenklatoryczny: Cyanocitta ultramarina var. arizonae[b] Ridgway, 1874.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Uwagi

  1. Nomen nudum.
  2. Podgatunek A. wollweberi.

Przypisy

  1. Aphelocoma, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c J. Cabanis: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 1: Singvögel. Halbertstadt: In Commission bei R. Frantz, 1850–1851, s. 221. (niem.).
  3. Ch.-L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1 (2), s. 113, 1854. (fr.). 
  4. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 148. (ang.).
  5. E. Coues: Key to North American birds. Containing a concise account of every species of living and fossil bird at present known from the continent north of the Mexican and United States boundary, inclusive of Greenland and lower California, with which are incorporated General ornithology, an outline of the structure and classification of birds, and Field ornithology, a manual of collecting, preparing, and preserving birds. Wyd. 5. Boston: D. Estes and Company, 1903, s. 497, 499. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v13.1). . (ang.).
  7. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Crows, Jays, and Magpies (Corvidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.corvid1.01. . (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. The Key to Scientific Names, Aphelocoma .
  9. The Key to Scientific Names, Garrulina .
  10. The Key to Scientific Names, Sieberocitta .
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate – Crows and Jays (wersja: 2022-09-03). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).